Rancho La Brea – Wikipedia, wolna encyklopedia

La Brea Tar Pits

Hancock Park La Brea^[1]

Pęcherze gazu wydobywające się z asfaltowego jeziorka
Państwo	Stany Zjednoczone
Położenie	Hancock Park, Los Angeles
Data utworzenia	1964
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych La Brea Tar Pits
Położenie na mapie Kalifornii La Brea Tar Pits
34°03′46,18″N 118°21′21,57″W/34,062828 -118,355992
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rancho La Brea (właśc. La Brea Tar Pits) – rejon asfaltowych jeziorek w Hancock Park w centralnej części Los Angeles, USA, znanych jako jedno z najbogatszych stanowisk paleontologicznych późnego plejstocenu na świecie.

Asfalt wypływał w tym rejonie przez dziesiątki tysięcy lat tworząc setki lepkich jeziorek będących pułapką dla zwierząt i roślin. W bardzo dobrym stanie zachowały się tam szkielety zwierząt, np. lwa amerykańskiego (Panthera leo atrox), smilodona i mastodonta amerykańskiego. Zaobserwowano, że zdecydowana większość dużych ssaków reprezentowana jest przez drapieżniki, przypuszczalnie zwabiane odgłosami unieruchomionych zwierząt. Była to więc pułapka selektywna.

Miejsce wpisane jest do rejestru National Natural Landmark pod pozycją 170^[1].

• Strona muzeum w Rancho La Brea. [dostęp 2016-01-30]. (ang.).
• L. Spencer et al., 1999: Taphonomy at Rancho La Brea: a work in progress. Journal of Vertebrate Paleontology, 19: 77A.