Raphaël Varane – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raphaël Varane
	; Raphaël Varane (2018)
Pełne imię i nazwisko	Raphaël Xavier Varane
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1993 ; Lille
Wzrost	191 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
2000–2002	AS Hellemmes
2002–2010	RC Lens
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Liga Narodów UEFA
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Raphaël Xavier Varane (ur. 25 kwietnia 1993 w Lille) – francuski piłkarz martynikańskiego pochodzenia, który występował na pozycji obrońcy. W latach 2013–2022 reprezentant Francji. Mistrz Świata z 2018 roku. Wicemistrz Świata z 2022 roku. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014 i Mistrzostw Europy 2021.

Kariera klubowa

RC Lens

Karierę piłkarską rozpoczął w wieku 7 lat, w klubie AS Hellemmes. Trenował w nim przez 2 lata. W 2002 zainteresowało się nim kilka znaczących klubów. Mimo dobrej oferty Lille OSC, zawodnik wybrał propozycję RC Lens. W drużynach juniorskich i młodzieżowych Lens grał do 2010. Po awansie tego klubu do Ligue 1, został przez trenera Jeana-Guya Wallemme włączony do kadry pierwszego zespołu, podpisując równocześnie swój pierwszy profesjonalny kontrakt. 7 listopada 2010 zadebiutował we francuskiej ekstraklasie w wygranym 2:0 domowym spotkaniu z Montpellier HSC. Po doskonałym debiucie stał się podstawowym zawodnikiem swojego klubu. 7 maja 2011 w wyjazdowym meczu z SM Caen zdobył swojego pierwszego gola w lidze. Bardzo ważna bramka zdobyta przez Rafę dała piłkarzom Lens tylko jeden punkt, a spotkanie zakończyło się remisem 1:1. Dobra postawa młodego defensora nie wystarczyła do utrzymania się jego zespołu w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Real Madryt

Tuż po zakończeniu sezonu 2010/2011 Raphaël stał się jednym z najbardziej pożądanych piłkarzy w Ligue 1. Mimo wielkiego zainteresowania ze strony Paris Saint-Germain i Manchesteru United, młody Francuz wybrał ofertę Realu Madryt. Pomysłodawcą tego transferu był Zinédine Zidane, który był zachwycony umiejętnościami stopera. 27 czerwca 2011, tuż po przejściu testów medycznych, doszło do oficjalnego potwierdzenia transferu. Varane kosztował 10 mln euro oraz podpisał 6-letni kontrakt z Los Blancos. Varane w Primera División zadebiutował 21 września 2011 w wyjazdowym spotkaniu przeciwko Racingowi Santander, które zakończyło się bezbramkowym remisem. Debiutancką bramkę zdobył już 3 dni później. 24 września, ekwilibrystycznym strzałem pietą, strzelił czwartego gola w wygranym 6:2 meczu z Rayo Vallecano. Sezon 2011/2012 był dla młodego piłkarza udanym. Wystąpił w 15 spotkaniach i miał swój wkład w zdobycie Mistrzostwa Hiszpanii i dotarcie do półfinału Ligi Mistrzów. Młody piłkarz imponował spokojem i pewną grą. Sezon 2012/2013 rozpoczął z mianem trzeciego stopera i otrzymał nr 2 na koszulce, a drużyna zdobyła Superpuchar Hiszpanii, okazując się lepszą od Barcelony. Na początku sezonu grywał często, jednak podstawową parą stoperów byli Sergio Ramos i Pepe, jednak dwumiesięczna kontuzja tego drugiego, zmusiła sztab szkoleniowy Los Blancos na ruch, jakim było wystawienie Varane’a w kilku bardzo ważnych spotkaniach na początku 2013 roku. W El Clásico rozgrywanym w ramach półfinału Pucharu Króla wychowanek Lens rozegrał wręcz doskonały mecz, zwieńczony bramką na 1:1, dającą nadzieję na awans do finału. Piłkarz urodzony w Lille stał się w ten sposób najmłodszym obcokrajowcem, który zdobył bramkę w El Clásico i drugim w historii obrońcą Realu, który w swoim pierwszym El Clásico strzelił gola. W rewanżu na Camp Nou strzelił trzeciego gola dla Realu, przyczyniając się do wygranej Realu 3:1. Wystąpił także w zwycięskim dwumeczu z Manchesterem United. We wszystkich tych meczach imponował spokojem, czystą grą oraz interwencjami, wielokrotnie ratując zespół przed utratą bramki. Świetną grą zapewnił sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie, nawet po powrocie doświadczonego reprezentanta Portugalii Pepe. Uważany jest za jednego z najlepszych stoperów młodego pokolenia. 7 lutego 2016, zwycięstwo z Granadą, było jego jubileuszowym, setnym zwycięstwem w barwach klubu.

Manchester United

27 lipca 2021 Manchester United ogłosił, że doszedł do porozumienia z Realem Madryt w sprawie przenosin Varane'a do angielskiego klubu. 14 sierpnia 2021 podpisał czteroletni kontrakt z Manchesterem United. W nowym klubie zadebiutował 29 sierpnia 2021 w wygranym 0:1 meczu przeciwko Wolverhampton Wanderers, rozgrywając całe 90 minut spotkania^[1]. Swoją pierwszą bramkę dla Manchesteru United strzelił 2 maja 2022 w wygranym 3:0 meczu przeciwko Brentford^[2]. 14 maja 2024 roku ogłoszono, że wraz z końcem sezonu 2023/2024 Raphaël Varane odejdzie z klubu jako wolny agent^[3].

Kariera reprezentacyjna

Swoją reprezentacyjną karierę Varane rozpoczął w 2010 w kadrze Francji U-18. Dobra postawa spowodowała, że obrońcę zaczęto powoływać do starszych zespołów narodowych. W lutym 2011 otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji U-21. Zadebiutował w niej 8 lutego 2011 w wygranym 3:1 towarzyskim meczu ze Słowacją. W sierpniu 2012 został powołany do seniorskiej reprezentacji Francji, lecz nie pojawił się na boisku. Ostatecznie zadebiutował 22 marca 2013 roku w wygranym 3:1 meczu z Gruzją. W 2014 znalazł się w kadrze Francji na Mistrzostwa Świata 2014, które rozgrywane były w Brazylii. Varane był stałym punktem francuskiej obrony, jednak Trójkolorowi w 1/4 finału musieli uznać wyższość późniejszych triumfatorów – Niemców.

Pierwotnie powołany, ostatecznie nie wziął udziału w Euro 2016 z powodu kontuzji uda i został zastąpiony przez Adila Ramiego^[4].

17 maja 2018 Varane został powołany do 23-osobowego składu Francji na Mistrzostwa Świata 2018^[5]. W ćwierćfinale przeciwko Urugwajowi Varane strzelił gola głową, w wygranym 2:0 meczu^[6]. Ostatecznie Francja wygrała turniej po raz drugi w historii, a Varane został czwartym zawodnikiem, który w tym samym roku zwyciężył w mistrzostwach świata i Lidze Mistrzów, po Christianie Karembeu (w 1998), Roberto Carlosie (w 2002 ) i Samim Khedirze (w 2014)^[7].

W maju 2021 znalazł się w kadrze na Euro 2020^[8]. W 2022 wystąpił na Mistrzostwach Świata w Katarze, dochodząc do finału^[9].

2 lutego 2023 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej^[9].


Reprezentacja	Rok	Mecze	Gole
Francja	2013	4	0
	2014	13	1
	2015	10	1
	2016	8	0
	2017	5	0
	2018	14	1
	2019	10	2
	2020	7	0
	2021	12	0
	2022	10	0
Łącznie		93	5

Statystyki kariery

(aktualne na 25 maja 2024)

Klub	Sezon	Rozgrywki	Liga		Puchar kraju		Puchar ligi		Europa		Inne¹		Suma
Klub	Sezon	Rozgrywki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
RC Lens	2010/11	Ligue 1	23	2	1	0	0	0	–		–		24	2
RC Lens	Ogólnie		23	2	1	0	0	0	0	0	0	0	24	2
Real Madryt	2011/12	Primera División	9	1	2	1	–		4	0	0	0	15	2
	2012/13	Primera División	15	0	7	2	–		11	0	0	0	33	2
	2013/14	Primera División	14	0	2	0	–		7	0	0	0	23	0
	2014/15	Primera División	27	0	4	2	–		12	0	3	0	46	2
	2015/16	Primera División	26	0	0	0	–		7	0	0	0	33	0
	2016/17	Primera División	23	1	3	1	–		10	2	3	0	39	4
	2017/18	Primera División	27	0	1	0	–		11	0	5	0	44	0
	2018/19	Primera División	32	2	4	0	–		4	0	3	0	43	2
	2019/20	Primera División	32	2	1	1	–		8	0	2	0	43	3
	2020/21	Primera División	31	2	0	0	–		9	0	1	0	41	2
	Ogólnie		236	8	24	7	0	0	83	2	17	0	360	17
Manchester United	2021/22	Premier League	22	1	2	0	0	0	5	0	–		29	1
	2022/23	Premier League	24	0	3	0	2	0	5	0	–		34	0
	2023/24	Premier League	22	1	5	0	1	0	4	0	–		32	1
	Ogólnie		68	2	10	0	3	0	14	0	0	0	95	2
Ogólnie w karierze			327	12	35	7	3	0	97	2	17	0	479	21

¹ W tym Superpuchar Hiszpanii, Superpuchar Europy i Klubowe mistrzostwa świata

Sukcesy

Mistrzostwo: 2018
Wicemistrzostwo: 2022

Liga Narodów UEFA

Mistrzostwo: 2020/2021

Odznaczenia

Chevalier Legii Honorowej – nadanie 2018^[10], wręczenie 2019^[11]^[12]

Przypisy

↑ Wolverhampton - Manchester United 0:1. Mason Greenwood ratuje Czerwone Diabły z opresji! [online], devilpage.pl [dostęp 2021-08-29] (pol.).
↑ Man Utd – Brentford 3:0. Udane pożegnanie Czerwonych Diabłów z własną publicznością [online], devilpage.pl [dostęp 2022-05-02] (pol.).
↑ Oficjalnie: Raphael Varane odchodzi z Manchesteru United [online], devilpage.pl [dostęp 2024-05-14] (pol.).
↑ Injured Varane out of France squad, „BBC Sport” [dostęp 2023-02-02] (ang.).
↑ Alexandre Lacazette and Anthony Martial on standby for France World Cup squad and Dimitri Payet out [online], Sky Sports [dostęp 2023-02-02] (ang.).
↑ Varane exorcises ghosts of Brazil as France look to semi-finals [online], The Sydney Morning Herald, 7 lipca 2018 [dostęp 2023-02-02] (ang.).
↑ PaulP. Dev PaulP., Raphaël Varane est le quatrième joueur à remporter la Ligue des champions et la Coupe du monde la même saison [online], France Football [dostęp 2023-02-02] (fr.).
↑ La liste des vingt-six pour l'UEFA Euro 2020 [online], www.fff.fr [dostęp 2023-02-02] (fr.).
↑ ^a ^b Wicemistrz świata zaskoczył decyzją. Kończy karierę! [online], sport.tvp.pl, 2 lutego 2023 [dostęp 2023-02-02] (pol.).
↑ Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
↑ Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie „Equipe de France”. twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Bibliografia

Raphaël Varane. fff.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-09)]. na oficjalnej stronie Fédération Française de Football (fr.)
R. Varane, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
Raphaël Varane, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
Raphaël Varane w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Wolverhampton - Manchester United 0:1. Mason Greenwood ratuje Czerwone Diabły z opresji! [online], devilpage.pl [dostęp 2021-08-29] (pol.).

[3] Man Utd – Brentford 3:0. Udane pożegnanie Czerwonych Diabłów z własną publicznością [online], devilpage.pl [dostęp 2022-05-02] (pol.).

[4] Oficjalnie: Raphael Varane odchodzi z Manchesteru United [online], devilpage.pl [dostęp 2024-05-14] (pol.).

[5] Injured Varane out of France squad, „BBC Sport” [dostęp 2023-02-02] (ang.).

[6] Alexandre Lacazette and Anthony Martial on standby for France World Cup squad and Dimitri Payet out [online], Sky Sports [dostęp 2023-02-02] (ang.).

[7] Varane exorcises ghosts of Brazil as France look to semi-finals [online], The Sydney Morning Herald, 7 lipca 2018 [dostęp 2023-02-02] (ang.).

[8] PaulP. Dev PaulP., Raphaël Varane est le quatrième joueur à remporter la Ligue des champions et la Coupe du monde la même saison [online], France Football [dostęp 2023-02-02] (fr.).

[9] La liste des vingt-six pour l'UEFA Euro 2020 [online], www.fff.fr [dostęp 2023-02-02] (fr.).

[:0-10] Wicemistrz świata zaskoczył decyzją. Kończy karierę! [online], sport.tvp.pl, 2 lutego 2023 [dostęp 2023-02-02] (pol.).

[11] Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).

[12] Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

[13] Twitter. Informacja na oficjalnym koncie „Equipe de France”. twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]