Regulator działania bezpośredniego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regulator działania bezpośredniego – regulator, który do nastawienia elementu nastawczego nie wykorzystuje energii z pomocniczych źródeł^[1].

Regulatorami bezpośredniego działania są między innymi: zawór termostatyczny silnika spalinowego lub reduktor ciśnienia.

Jego przeciwieństwem jest regulator działania pośredniego, który korzysta z pomocniczych źródeł energii. Zależnie od rodzaju tego źródła może to być regulator:

• elektryczny,
• hydrauliczny,
• pneumatyczny.

• Regulator dwustawny, Regulator trójstawny
• Regulator PID, Regulator P, Regulator I, Regulator D, Regulator PI, Regulator PD
• regulator optymalny