Ricardo Pavoni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ricardo Pavoni

Pełne imię i nazwisko	Elbio Ricardo Pavoni Cúneo
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1943 Montevideo
Wzrost	167 cm
Pozycja	lewy obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1960–1964 Defensor Sporting ? (?) 1965–1976 CA Independiente 423 (57)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1962–1974  Urugwaj 13 (2)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Elbio Ricardo Pavoni Cúneo (ur. 8 lipca 1943) – piłkarz urugwajski noszący przydomek El Chivo, lewy obrońca. Wzrost 167 cm, waga 64 kg.

Pavoni urodził się w Montevideo, a pierwsze kroki w piłkarskiej karierze stawiał w klubie Defensor Sporting. Nie widząc dla siebie przyszłości w futbolu, postanowił zakończyć grę w piłkę i zostać krupierem w kasynie gry. Nie doszło do tego, gdyż otrzymał propozycję gry w potężnym argentyńskim klubie CA Independiente.

Przybył do Independiente w wieku 21 lat, by zastąpić swego ciężko kontuzjowanego rodaka Tomása Rolana. Nikt wtedy nie mógł przewidzieć, że gra Pavoniego sprawi, iż kibice klubu całkowicie zapomną o Rolanie. Pierwszy mecz w barwach Independiente Pavoni rozegrał 24 marca 1965 w ramach turnieju Copa Libertadores 1965 przeciwko Boca Juniors, wygrany przez drużynę Independiente 2:0.

Z nowym klubem wkrótce sięgnąć miał po największe trofea w światowym futbolu, stając się jedną z gwiazd wszech czasów Independiente. Był lewym obrońcą, często określanym mianem lidera i symbolu drużyny Independiente. Pomimo że był obrońcą, zdobył dla klubu 57 bramek.

Przez 12 sezonów spędzonych w Independiente (1965-1976) był prawdziwym idolem kibiców. Szczególnie wielkie wrażenie robiły na widzach jego imponujące rajdy prowadzone na lewym skrzydle oraz rzuty wolne wykonywane lewą nogą z wielką precyzją, często kończące się zdobyciem bramki dla drużyny. Jest uważany przez wielu za piłkarza reprezentującego wzorcowe cechy urugwajskiego futbolu.

Pavoni wraz z Independiente odniósł wiele sukcesów – trzykrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny, 5 razy wygrał turniej Copa Libertadores, trzykrotnie triumfował w Copa Interamericana oraz raz zwyciężył w walce o Puchar Interkontynentalny.

W najbardziej prestiżowym turnieju klubowym Ameryki Południowej, Copa Libertadores, Pavoni w barwach Independiente w latach 1965-1976 rozegrał 59 meczów i zdobył 6 bramek^[1].

Był w kadrze „40” reprezentacji Urugwaju przed finałami mistrzostw świata w 1966 roku. Wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1974 roku, gdzie Urugwaj odpadł już w fazie grupowej. Zagrał we wszystkich trzech meczach – z Holandią, Bułgarią (zdobył bramkę) i Szwecją.

Nigdy nie wziął udziału w turnieju Copa América.

Od 15 sierpnia 1962 do 23 czerwca 1974 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 13 meczów i zdobył 2 bramki^[2]

Po zakończeniu kariery pracował w klubie Independiente jako trener rezerw i drużyn młodzieżowych. W kilku przypadkach opiekował się także pierwszym zespołem klubu.

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 137

• RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
• RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
• RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1960-1969
• RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1970-1979