Rosalind Plowright – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1949 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
Rosalind Anne Plowright (ur. 21 maja 1949 w Worksopie) – brytyjska śpiewaczka operowa, początkowo sopran, następnie mezzosopran.
Początki kariery
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła konserwatorium w Londynie i po studiach dołączyła do zespołu Glyndebourne Touring Opera, z którą zaśpiewała role Elwiry w Don Giovannim oraz Hrabiny w Weselu Figara. Zwróciwszy na siebie uwagę krytyki, przeniosła się do zespołu opery narodowej, gdzie grała kolejno Toskę, Elżbietę de Valois w Don Carlosie, Miss Jessel w Poskromieniu złośnicy, księżniczkę Elenę w Nieszporach sycylijskich oraz Elżbietę I w Marii Stuard. Nagranie tej ostatniej roli było znaczące w jej karierze zawodowej.
Kariera międzynarodowa
[edytuj | edytuj kod]Niezwykle udany był dla artystki sezon 1980/1981, kiedy wystąpiła jako Manon Lescaut w teatrze Torre del Lago, Aida w operze frankfurckiej, Ariadna w Bernie oraz Ortlinde w Covent Garden[1]. W 1983 r. zadebiutowała w La Scali jako Siostra Angelica w operze Giacomo Pucciniego pod tym samym tytułem. W latach 80. pojawiała się na scenach Madrytu, Barcelony, Wiednia, Ateny, Metropolitan Opera, San Francisco i Santiago[2]. Jej występ w roli Maddaleny w Andrei Chénierze w Covent Garden Theatre był muzyczną sensacją. Jej inną ważką rolą była Medea w operze Cherubiniego. Dla Deutsche Grammophon nagrała Moc przeznaczenia. Śpiewała u boku słynnych trzech tenorów – José Carreras partnerował jej jako Andrea Chénier, z Lucianem Pavarottim śpiewała Aidę[3], zaś u boku Plácida Dominga pojawiła się w produkcji Trubadura w Covent Garden. Ciąża poważnie zmieniła jej głos, Plowright pojawia się od tej pory w rolach mezzosopranowych. Wcielała się w Amneris w Aidzie w szkockiej operze narodowej[3], Księżnę w Adrianie Lecouvreur i Kostelnicką w Jenůfie[4]. W sezonie 2007/2008 pojawiła się lub ma się pojawić w rolach Fricki w Pierścieniu Nibelunga oraz Matki w Il prigioniero w operach San Francisco i Paryża.
Oprócz wymienionych powyżej nagrała Otella, Aidę, Opowieści Hoffmanna oraz 2. symfonię Mahlera[5].
Poza sceną operową grała w słuchowiskach radiowych (Grace Vosper w produkcji BBC The House of Elliott oraz Hermiona Harefield w The Man Who Made Husbands Jealous[6]. Ma również pojawić się w musicalu Sweeney Todd[7] oraz zaśpiewać rolę Klitajmestry w Elektrze w operze w Seattle[8].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 2007 r. znalazła się na królewskiej Birthday Honours List za wieloletni wkład w brytyjską kulturę muzyczną.
W 1984 r. jej nagranie Trubadura razem otrzymało nagrodę Fundacji Fanny Heldy[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozmowa z Rosalind Plowright dlla Musical Criticism
- ↑ Profil na stronach londyńskiego konserwatorium. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].
- ↑ a b Rozmowa z Plowright dla Musical Criticism
- ↑ 2003 – Back on the Super Highway
- ↑ Na stronach konserwatorium londyńskiego. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].
- ↑ Profil Plowright w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Rozmowa z Plowright w programie Womans Hour
- ↑ a b Oficjalna strona artystki. [dostęp 2008-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)].