Rubin Kazań – Wikipedia, wolna encyklopedia
logo Rubina Kazań | |
Pełna nazwa | ООО Футбольный клуб «Рубин» Казань |
---|---|
Przydomek | Рубины (Rubiny) |
Barwy | |
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Republika | |
Adres | ul Kopyłowa 2, 420036 Kazań |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Prezes | Rustem Sajmanow |
Trener | |
Asystent trenera | |
Strona internetowa |
Futbołnyj Klub „Rubin” Kazań (ros. «Рубин» Казань, tat «Рубин» Казан) – rosyjski klub piłkarski z siedzibą w Kazaniu, grający w rozgrywkach Priemjer-Liga.
Dwukrotny mistrz kraju, jednokrotny zdobywca pucharu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]- Chronologia nazw
- 1958—1964 Iskra Kazań (ros. «Искра» Казань)
- 1964—1992 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
- 1992—1993 Rubin-TAN Kazań (ros. «Рубин-ТАН» Казань)
- Od 1994 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
Założony w 1958 jako Iskra Kazań, dopiero w 1964 przyjął obecną nazwę Rubin Kazań.
W czerwcu 1960 r. drużyna Iskry Kazań wyjechała do Polski, gdzie rozegrała towarzyskie mecze ze Skrą Częstochowa (1ː0), reprezentacją Cieszyna (0ː0) i Wisłą Płock (8ː0)[1].
Największe sukcesy klubu przypadają na początek XXI wieku. Trenerem drużyny został w 2001 roku, Turkmen Gurban Berdiýew. W pierwszym sezonie swojej pracy wywalczył awans do Premier Ligi, a dwa lata później, w 2003 roku zajął 3. miejsce w ligowej tabeli, co dało kwalifikację do Pucharu UEFA, z którym odpadł w już w 2. rundzie eliminacyjnej po dwumeczu z Rapidem Wiedeń (porażka 0:3 u siebie i wyjazdowa wygrana 2:0). W 2004 roku zespół zajął dopiero 10. miejsce, jednak zrehabilitował się w sezonie kolejnym, w którym zakończył rozgrywki Premier Ligi na 4. miejscu. Tym razem z europejskich pucharów wyeliminowała ich włoska Parma, Rubin przegrał oba spotkania (0-1).
2 listopada 2008 roku, Rubin dzięki wyjazdowemu zwycięstwu nad Saturnem Ramienskoje (2:1) i porażce (0:1) CSKA Moskwa ze Spartakiem Moskwa został pierwszy raz w historii mistrzem Rosji. Tytuł Rubin zawdzięcza rekordowo długiej - trwającej 7 spotkań - serii wygranych (w którą wchodzi min. wygrana z Zenitem w Petersburgu 3-1), która dała Rubinom znaczną przewagę już w początkowej fazie sezonu. Tytuł mistrzowski był przepustką do rozgrywek Ligi Mistrzów 2009/10, gdzie w fazie grupowej przyszło się im mierzyć z Dynamem Kijów, Interem Mediolan i FC Barceloną. W trzeciej kolejce gier, Rubin sensacyjnie ograł na Camp Nou FC Barcelonę (2-1)[2]. Ostatecznie Rubin skompletował 6 punkt, co przełożyło się na zajęcie trzeciego miejsca w grupie umożliwiającego dalszą grę w Lidze Europy.
Rok później Rubin zdobył swoje drugie mistrzostwo kraju. Tym razem zdeklasował swoich rywali, wyprzedzając drugi Zenit Sankt Petersburg aż o 8 punktów. Klub prezentował wysoką formę również w krajowym pucharze, dochodząc do finału, który przegrał z CSKA Moskwa (0-1), tracąc decydującego gola w doliczonym czasie gry. Czołowymi piłkarzami tego okresu był doświadczony pomocnik Sergiej Siemak, argentyński playmaker Alejandro Domínguez i sprowadzony za rekordowe 8,7 mln euro skrzydłowy Gökdeniz Karadeniz.
Sukcesy te były łabędzim śpiewem Rubinów. W 2013 roku, po dwunastu latach z klubu odszedł Berdiýew, a klub na popadł w marazm. Jego następcą został Rinat Bilaletdinow, któremu nie udało się nawiązać do sukcesów z minionych lat.
Nowym otwarciem miał być sezon 2016/17. W letnim oknie transferowym klub wydał 40 mln euro na wzmocnienia i zatrudnił hiszpańskiego trenera Javiego Gracie.[3]. W tabeli ligowej Rubin zajął rozczarowujące 9 miejsce. Nowi zawodnicy nie wnieśli oczekiwanej jakości w grze, a pieniądze wydane na ich zakup nadwyrężyły - będące już wcześniej w nędznej kondycji - klubowe finanse. Rubin złamał zasady Finansowego Fair Play, przez co w październiku 2018 został wykluczony z rozgrywek UEFA na okres dwóch lat.[4]
19 grudnia 2019 roku, na funkcję trenera klubu został wybrany Leonid Słucki.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 2 | 2008, 2009 | ||
II miejsce | – | ||||
III miejsce | 2 | 2003, 2010 | |||
Puchar | zdobywca | 1 | 2012 | ||
finalista | 1 | 2009 |
Kadra w sezonie 2023/24
[edytuj | edytuj kod]- Skład na dzień 23 czerwca 2023[5].
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
2 | OB | Yegor Teslenko |
4 | OB | Alyaksandr Martynovich |
5 | OB | Rustam Ashurmatov |
6 | PO | Alan Dzagoev |
7 | PO | Soltmurad Bakayev |
8 | PO | Artyom Popov |
9 | PO | Aleksandr Lomovitsky |
10 | PO | Igor Konovalov |
12 | OB | Maksim Shiryayev |
14 | PO | Mikhail Kostyukov |
18 | PO | Marat Apshatsev |
19 | PO | Oleg Ivanov |
20 | NA | Joel Fameyeh |
21 | PO | Aleksandr Zotov |
22 | BR | Yury Dyupin |
23 | PO | Ruslan Bezrukov |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
27 | OB | Aleksei Gritsayenko |
31 | BR | Aleksandr Belenov |
33 | PO | Umarali Rakhmonaliev |
44 | NA | Vitaly Lisakovich |
51 | OB | Ilya Rozhkov |
56 | OB | Lenar Fattakhov |
66 | BR | Nikita Yanovich |
70 | OB | Dmitri Kabutov |
85 | NA | Daniil Kuznetsov |
86 | BR | Nikita Korets |
91 | NA | Merabi Uridia |
97 | OB | Konstantin Nizhegorodov |
OB | Maciej Rybus | |
OB | Ivan Savitsky | |
PO | Stepan Surikov | |
NA | Kamil Mullin |
Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]Funkcja | Imię i nazwisko |
---|---|
Trener | Leonid Słucki |
Asystent | Oleg Kuzmin |
Asystent | Oleg Wierietiennikow |
Trener bramkarzy | Siergiej Kozko |
Przygotowanie fizyczne | Javier Noya Salces |
Europejskie puchary
[edytuj | edytuj kod]
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
2004/05 | Puchar UEFA | 2Q | Rapid Wiedeń | 0–3 | 2–0 | 2–3 |
2006/07 | Puchar UEFA | 2Q | BATE Borysów | 3–0 | 2–0 | 5–0 |
1R | Parma | 0–1 | 0–1 | 0–2 | ||
2007 | Puchar Intertoto | 2R | Zalaegerszegi TE | 3–0 | 2–0 | 5–0 |
3R | Rapid Wiedeń | 0–0 | 1–3 | 1–3 | ||
2009/10 | Liga Mistrzów | Grupa F | Dynamo Kijów | 0–0 | 1–3 | 3. miejsce |
Inter Mediolan | 1–1 | 0–2 | ||||
FC Barcelona | 0–0 | 2–1 | ||||
Liga Europy | 1/16 | Hapoel Tel Awiw | 3–0 | 0–0 | 3–0 | |
1/8 | VfL Wolfsburg | 1–1 | 1–2 | 2–3, Dogr. | ||
2010/11 | Liga Mistrzów | Grupa D | FC København | 1–0 | 0–1 | 3. miejsce |
FC Barcelona | 1–1 | 0–2 | ||||
Panathinaikos AO | 0–0 | 0–0 | ||||
Liga Europy | 1/16 | FC Twente | 0–2 | 2–2 | 2–4 | |
2011/12 | Liga Mistrzów | 3Q | Dynamo Kijów | 2–1 | 2–0 | 4–1 |
PO | Olympique Lyon | 1–1 | 1–3 | 2–4 | ||
Liga Europy | Grupa A | Tottenham Hotspur | 1–0 | 0–1 | 2. miejsce | |
PAOK FC | 2–2 | 1–1 | ||||
Shamrock Rovers | 4–1 | 3–0 | ||||
1/16 | Olympiakos SFP | 0–1 | 0–1 | 0–2 | ||
2012/13 | Liga Europy | Grupa H | Inter Mediolan | 3–0 | 2–2 | 1. miejsce |
Partizan | 2–0 | 1–1 | ||||
Neftçi PFK | 1–0 | 1–0 | ||||
1/16 | Atlético Madryt | 0–1 | 2–0 | 2–1 | ||
1/8 | Levante UD | 2–0 | 0–0 | 2–0, Dogr. | ||
1/4 | Chelsea | 3–2 | 1–3 | 4–5 | ||
2013/14 | Liga Europy | 2Q | Jagodina | 1–0 | 3–2 | 4–2 |
3Q | Randers | 2–0 | 2–1 | 4–1 | ||
PO | Molde | 3–0 | 2–0 | 5–0 | ||
Grupa D | Wigan Athletic | 1–0 | 1–1 | 1. miejsce | ||
Maribor | 1–1 | 5–2 | ||||
Zulte Waregem | 4–0 | 2–0 | ||||
1/16 | Real Betis | 0–2 | 1–1 | 1–3 | ||
2015/16 | Liga Europy | 3Q | Sturm Graz | 1–1 | 3–2 | 4–3 |
PO | Rabotniczki | 1–0 | 1–1 | 2–1 | ||
Grupa B | Liverpool | 0–1 | 1–1 | 3. miejsce | ||
Girondins Bordeaux | 0–0 | 2–2 | ||||
FC Sion | 2–0 | 1–2 | ||||
2021/22 | Liga Konferencji Europy | 3Q | Raków Częstochowa | 0–1 | 0–0 | 0–1, Dogr. |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Рубин» Казань , «Рубин» Казань [online], Twitter, 10 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-06] (pol.).
- ↑ Amritangshu Bandyopadhyay , What has befallen Rubin Kazan, a club that once floored mighty Barcelona? [online], sportskeeda.com, 7 listopada 2020 [dostęp 2021-03-20] (ang.).
- ↑ Javi Gracia at Rubin Kazan – What Went Wrong? [online], russianfootballnews.com [dostęp 2021-03-20] .
- ↑ UEFA wykluczyła Rubin Kazań z europejskich pucharów [online], Sport.pl [dostęp 2021-03-20] (pol.).
- ↑ Футбольная национальная лига [online], 1fnl.ru [dostęp 2023-06-23] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna klubu (ros.)