Słowacja (partia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Słowacja
Slovensko
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Lider

Igor Matovič

Data założenia

2011

Adres siedziby

Bratysława

Ideologia polityczna

konserwatyzm

Barwy

szara

Strona internetowa

Słowacja[1] (słow. Slovensko) – słowacka partia polityczna o profilu konserwatywnym[2]. Ugrupowanie od 2011 funkcjonowało pod różnymi nazwami, do 2023 jego nazwa obejmowała człon Zwyczajni Ludzie i Niezależne Osobistości (słow. Obyčajní Ľudia a nezávislé osobnosti, OĽaNO)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Partia powstała na bazie społecznej organizacji Zwyczajni Ludzie, której przedstawiciele w wyborach w 2010 kandydowali z ostatnich miejsc listy partii Wolność i Solidarność, uzyskując 4 mandaty poselskie w Radzie Narodowej[4]. 28 października 2011 Zwyczajni Ludzie przekształcili się w partię polityczną[2], przy czym formalne członkostwo uzyskiwało niewiele osób (np. w 2015 były to 4 osoby[5]).

Ugrupowanie zaprezentowało program społeczno-konserwatywny, opowiadając się za ochroną rodziny, walką z bezrobociem oraz uregulowaniem przez państwo kwestii romskiej i węgierskiej. W wyborach w 2012 partia wystawiła własną listę wyborczą, uzyskując około 8,5% głosów[6] i 16 mandatów.

W 2014 pierwszym przedstawicielem partii w Europarlamencie został Branislav Škripek[7]. W 2016 ugrupowanie otrzymało 11,0% głosów i 19 mandatów w Radzie Narodowej (z jego listy startowali też przedstawiciele partii NOVA)[8]. W 2019 ugrupowanie uzyskało jeden mandat w wyborach europejskich[9].

W wyborach do Rady Narodowej w 2020 Zwyczajni Ludzie, z których list kandydowali też przedstawiciele mniejszych ugrupowań, zajęli pierwsze miejsce. Formacja otrzymała 25,0% głosów, co przełożyło się na 53 mandaty deputowanych[10]. Kilkanaście dni po tych wyborach partia podpisała porozumienie o utworzeniu nowej koalicji celem powołania rządu z jej liderem Igorem Matovičem na czele. Dołączyły do niej partie Jesteśmy Rodziną, Wolność i Solidarność oraz Dla Ludzi[11].

W marcu 2021 doszło do kryzysu koalicyjnego, w jego konsekwencji Igor Matovič zadeklarował swoją rezygnację i jednocześnie poparcie dla Eduarda Hegera (również z OĽaNO) jako nowego premiera[12]. Rozwiązanie to zostało zaakceptowane przez dotychczasowych koalicjantów[13]. W marcu 2023 urzędujący premier Eduard Heger opuścił formację, został następnie liderem partii Demokraci[14]. W maju tegoż roku jego gabinet, w którym nadal zasiadali przedstawiciele OĽaNO, zakończył urzędowanie.

Przed wyborami w 2023 ugrupowanie zawiązało koalicję wyborczą pod nazwą OĽaNO a priatelia; uzyskała ona 8,9% głosów i 16 mandatów[15]. Wkrótce po wyborach formacja przyjęła nazwę Słowacja[1][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Aureliusz M. Pędziwol: Słowacja po wyborach. Powrót przeszłości. forumdialogu.eu, 29 października 2023. [dostęp 2023-11-04].
  2. a b Ordinary People files request to be registered as political party in Slovakia. visegradgroup.eu, 28 października 2011. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).
  3. a b Register politických strán a politických hnutí. ives.minv.sk. [dostęp 2023-11-04]. (słow.).
  4. SaS chairman speaks about its new MPs from the Ordinary People civic association. sme.sk, 15 czerwca 2010. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).
  5. Dankov nápad môže odstaviť SaS, OĽaNO, Kollára aj Kotlebu. aktuality.sk, 7 września 2016. [dostęp 2016-10-27]. (słow.).
  6. Počet a podiel platných hlasov odovzdaných pre politické strany. statistics.sk. [dostęp 2014-01-25]. (słow.).
  7. Voľby do Európskeho parlamentu 2014: Zvolení poslanci Európskeho parlamentu. volbysr.sk. [dostęp 2014-05-26]. (słow.).
  8. Parlamentné voľby 2016 online – kompletné výsledky volieb. webnoviny.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).
  9. Zuzana Gabrižová: Konečné výsledky eurovolieb 2019 na Slovensku. euractiv.sk, 27 maja 2019. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
  10. Priebežné a kompletné výsledky volieb (online): Parlamentné voľby 2020 na Slovensku. webnoviny.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2020-03-01]. (słow.).
  11. The four-leaf clover coalition presented ministerial nominations to president. sme.sk, 14 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (ang.).
  12. Z Matoviča má byť minister financií v Hegerovej vláde. Štvorkoalícia zostáva. sme.sk, 28 marca 2021. [dostęp 2021-03-28]. (słow.).
  13. Matovičov kabinet podá demisiu v utorok, Heger dostane poverenie. pravda.sk, 29 marca 2021. [dostęp 2021-03-30]. (słow.).
  14. Dušan Mikušovič, Miro Kern, Mária Benedikovičov, Eva Štefanková: Premiér Heger s Miroslavom Kollárom predstavili stranu Demokrati. Matovič tvrdí, že všetko vymyslel on (+ video). dennikn.sk, 7 marca 2023. [dostęp 2023-03-11]. (słow.).
  15. Anežka Lisá: Štátna komisia potvrdila výsledky volieb, víťazom je Smer-SD. rtvs.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).