Schiekia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Schiekia orinocensis | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Klad | |||
Klad | |||
Klad | |||
Klasa | |||
Klad | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | Schiekia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Schiekia Meisner Pl. Vasc. Gen.: 397 (1842)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Schiekia orinocensis (Kunth) Meisn.[4] | |||
Synonimy | |||
|
Schiekia Meisn. – rodzaj roślin z rodziny hemodorowatych. Obejmuje trzy gatunki występujące endemicznie w północnej Ameryce Południowej[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Wieloletnie rośliny zielne, o wysokości do 100 cm[5].
- Kwiaty
- Zebrane w baldachogroniasty kwiatostan złożony z prostych skrętków o białawo omszonych osiach. Okwiat grzbiecisty, kremowobiały. Dwa prątniczki i trzy pręciki, wolne, dwa boczne pręciki krótkie o małych główkach, środkowy dłuższy, o nitce skręconej. Zalążnia górna, naga, 3–4 zalążkami w każdej komorze. Szyjka słupka tylnie spłaszczona, wygięta na bok, ze znamieniem bocznie stykającym się z główką środkowego pręcika[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]- Siedlisko
- Zasiedla stanowiska okresowo zalewane, w formacjach trawiastych i lasach. S. orinocensis zasiedla tepui i inne formacje górskie Wyżyny Gujańskiej[4].
- Cechy fitochemiczne
- Badania fitochemiczne Schiekia orinocensis wykazały obecność w roślinach fenylofenalenonów, flawonoidów i pochodnej gliceryny[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z podrodziny Haemodoroideae w rodzinie hemodorowatych (Haemodoraceae) w rzędzie komelinowców (Commelinales)[7].
- Wykaz gatunków[3]
- Schiekia orinocensis (Kunth) Meisn.
- Schiekia silvestris (Maas & Stoel) Hopper, E.J.Hickman, Rhian J.Sm. & M.Pell.
- Schiekia timida M.Pell., E.J.Hickman, Rhian J.Sm. & Hopper
Zastosowanie użytkowe
[edytuj | edytuj kod]Kłącze Schiekia orinocensis wykorzystywane jest jako środek antyseptyczny[8].
Schiekia timida używana jest ceremonialnie przez brazylijskie plemię Krahô jako roślina o działaniu psychoaktywnym[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-03-19] (ang.).
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2023-03-19]. (ang.).
- ↑ a b c d Marco O. O. Pellegrini, Ellen J. Hickman, Jorge E. Guttiérrez, Rhian J. Smith i inni. Revisiting the taxonomy of the Neotropical Haemodoraceae (Commelinales). „PhytoKeys”. 169, s. 1–59, 2020-04-12. DOI: 10.3897/phytokeys.169.57996.
- ↑ a b c d M.G. Simpson: Haemodoraceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 4: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 220. DOI: 10.1007/978-3-662-03531-3. ISBN 978-3-662-03531-3. (ang.).
- ↑ Fernanda M.M. (i inni) Ocampos. Phytochemical profile of Schiekia orinocensis (Haemodoraceae). „Phytochemistry Letters”. 21, s. 139–145, 2017-09. DOI: 10.1016/j.phytol.2017.06.008.
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2023-03-27]. (ang.).
- ↑ Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. CRC, Taylor & Francis Group, 2012, s. 3347-8. ISBN 978-1-4200-8044-5. OCLC 774639599. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):