Serhij Szyszczenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serhij Szyszczenko
Сергій Шищенко
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Serhij Jurijowycz Szyszczenko

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1976
Siriaki

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Olimpik Charków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992 Olimpik Charków 18 (6)
1993–1994 Metalist Charków 28 (2)
1994–1999 Szachtar Donieck 23 (1)
1995–1996 Nywa Tarnopol 28 (3)
1997–1998 Krywbas Krzywy Róg 21 (2)
1998 Bałtika Kaliningrad 8 (0)
1998–1999 Metałurh Zaporoże 10 (1)
1999–2006 Metałurh Donieck 135 (33)
2003–2005 Illicziweć Mariupol 25 (5)
2005–2006 → Metałurh Zaporoże 8 (1)
2006–2008 Czornomoreć Odessa 54 (4)
2008–2009 Metałurh Donieck 31 (2)
W sumie: 389 (60)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Ukraina U-21 4 (1)
2001–2005  Ukraina 14 (1)
W sumie: 18 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2015 Metałurh-2 Donieck
2015–2016 Stal Dnieprodzierżyńsk (asystent)
2016 Bukowyna Czerniowce
2017–2018 Szachtar Donieck U-19
2018–2019 MFK Mikołajów
2020–2021 Polissia Żytomierz
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Medal „Za pracę i zwycięstwo” (Ukraina)

Serhij Jurijowycz Szyszczenko, ukr. Сергій Юрійович Шищенко (ur. 13 stycznia 1976 we wsi Siriaki w obwodzie charkowskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika lub pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 został zaproszony do Metalista Charków, a w 1993 debiutował w wyjazdowym meczu z Czornomorcem Odessa. W 1994 przeszedł do Szachtara Donieck, skąd był wypożyczony do klubów Nywa Tarnopol, Krywbas Krzywy Róg, Bałtika Kaliningrad i Metałurh Zaporoże. W 1999 przeniósł się do Metałurha Donieck, skąd również był wypożyczony do Illicziwca Mariupol i ponownie Metałurha Zaporoże. W 2006 został kupiony do Czornomorca Odessa, ale po dwóch sezonach w nim powrócił do Metałurha[1]. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2009/2010 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

15 sierpnia 2001 roku debiutował w narodowej reprezentacji Ukrainy w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Łotwą. Łącznie rozegrał 14 gier reprezentacyjnych, strzelił 1 bramkę. Wcześniej bronił barw młodzieżówki

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przeszedł na pracę trenerską. Od stycznia 2010 trenuje drugą drużynę Metałurha Donieck[2]. Po rozwiązaniu Metałurha latem 2015 przeniósł się do Stali Dnieprodzierżyńsk, w której pracował jako asystent trenera. 30 czerwca 2016 został mianowany na stanowisko głównego trenera Bukowyny Czerniowce[3], z którą pracował do 28 grudnia 2016 roku[4]. 30 grudnia 2016 stał na czele juniorskiej drużyny U-19 Szachtara Donieck[5]. 6 grudnia 2018 został zaproszony do kierowania MFK Mikołajów[6]. 13 października 2019 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[7]. 7 lipca 2020 objął stanowisko głównego trenera Polissia Żytomierz[8]

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]