Sinfonia Viva – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sinfonia Viva – polska orkiestra założona w 1998 roku przez skrzypka, dyrygenta, aranżera, kompozytora Tomasza Radziwonowicza.

Zespół ma w swoim dorobku udział w nagraniu kilkudziesięciu płyt z muzyką poważną: oratoryjno-kantatową, kameralną, filmową, a także taneczną i popularną.

Do najważniejszych należą m.in. Muzyka i ekran I, Muzyka i ekran II, Tango, Uniesienie Henryka Miśkiewicza, ID oraz Sobremesa Anny Marii Jopek, 3 i 4 Andrzeja Smolika, Jest cudnie i 50 Maryli Rodowicz oraz Filmowo i Looking for Balance Krzysztofa Herdzina.

Za album z muzyką Pasquale Anfossi Oratorio La Morte di San Filippo Neri (2014) orkiestra otrzymała prestiżową francuską nagrodę Złotego Orfeusza 2015, przyznawaną przez Academie du Disque Lyrique we Francji^[1].

W 2009 zespół brał udział w nagraniu płyty Miki Urbaniak Closer, nagrodzonej Fryderykiem 2010 w kategorii Album Roku – Pop. Orkiestra wzięła też udział w nagraniu debiutanckiego albumu Gregoire'a Mareta, muzyka jazzowego grającego na harmonijce ustnej^[2].

Płyta zespołu z rodzimymi kompozytorami Muzyka Polska wydana przez Polskie Radio, otrzymała nominację do International Classical Music Awards 2017 w kategorii Best Collection.

Przypisy

↑ Prestiżowa francuska nagroda muzyczna - Złoty Orfeusz 2015 dla polskiej orkiestry Sinfonia Viva!. Cameral Music, 2015-06-24. [dostęp 2018-09-27].
↑ Gregoire Maret / Gregoire Maret Eone 2012. criticaljazz.com, 2012-03-01. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (ang.).

Bibliografia

Sinfonia Viva. sinfoniaviva.com. [dostęp 2012-05-02]. (pol. • ang.).
Sinfonia Viva. polmic.pl. [dostęp 2012-05-02]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] Prestiżowa francuska nagroda muzyczna - Złoty Orfeusz 2015 dla polskiej orkiestry Sinfonia Viva!. Cameral Music, 2015-06-24. [dostęp 2018-09-27].

[2] Gregoire Maret / Gregoire Maret Eone 2012. criticaljazz.com, 2012-03-01. [dostęp 2012-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (ang.).

[1]

[2]