Siphonocryptidae – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Siphonocryptidae
	Pocock, 1894
	; Siphonocryptus zigzag
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	wije
Gromada	dwuparce
Podgromada	Chilognatha
Infragromada	Helminthomorpha
(bez rangi)	Colobognatha
Rząd	Siphonocryptida; Cook, 1895
Rodzina	Siphonocryptidae
	Multimedia w Wikimedia Commons

Siphonocryptidae – rodzina wijów z gromady dwuparców i podgromady Chilognatha. Jedyna z monotypowego rzędu Siphonocryptida. Obejmuje ponad 6 opisanych gatunków.

Dorosłe formy tych dwuparców osiągają do 10 mm długości ciała i mają do 50 pierścieni zagłowowych. Pokrojem przypominają Polyzoniida. Powierzchni ich ciała nie porastają szczecinki. Ich głowa jest stożkowata^[1] i nie widoczna od góry, gdyż nakrywa ją silnie rozszerzony tergit collum^[1]^[2]. Tergity tułowia są zrośnięte z pleurytami, wyposażone w poprzeczne rzędy guzków i podłużną bruzdę grzbietową^[1]. Ostatni z tergitów całkowicie nakrywa telson^[1]^[2]. Boczne ujścia gruczołów obronnych (ozopory) zlokalizowane są na przetchlinkach. Odnóża dziewiątej i dziesiątej pary są u samców przekształcone w gonopody, przy czym te pierwsze złożone są z sześciu, a te drugie z pięciu członów^[1].

Przedstawiciele rodziny znani są z Wysp Kanaryjskich, Madery, Nepalu, Tajwanu, Półwyspu Malajskiego i Sumatry^[3].

Rodzinę tę wprowadził w 1894 Reginald Innes Pocock^[4], a rząd w 1985 Orator Fuller Cook. Dotychczas opisano 6 gatunków, sklasyfikowanych w dwóch rodzajach^[5]^[6]:

Hirudicryptus Enghoff et Golovatch, 1995
Siphonocryptus Pocock, 1894

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Descriptions and putative apomorphies of millipede clades. [w:] Milli-PEET: Millipede Systematics [on-line]. Field Museum of Natural History, 26 września 2006. [dostęp 2017-10-10].
↑ ^a ^b Jolanta Wytwer: gromada: dwuparce – Diplopoda. W: Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 29–52.
↑ Rowland M. Shelley, Sergei I. Golovatch. Atlas of myriapod biogeography. I. Indigenous ordinal and supra-ordinal distributions in the Diplopoda: Perspectives on taxon origins and ages, and a hypothesis on the origin and early evolution of the class. „Insecta Mundi”. 158, s. 1–134, 2011.
↑ R.I. Pocock: Chilopoda, Symphyla and Diplopoda from the Malay Archipelago. W: M. Weber: Zoologische Ergebnisse einer Reise in Niederländisch Ost-Indien, Band 3. Leiden: 1894, s. 307-404.
↑ P. Sierwald: Siphonocryptidae Pocock, 1894. [w:] MilliBase [on-line]. 2016. [dostęp 2017-10-14].
↑ WilliamW. Shear WilliamW., Class Diplopoda de Blainville in Gervais, 1844, [w:] Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, 2011, s. 159–164 [dostęp 2017-10-08] .

[apo-1] Descriptions and putative apomorphies of millipede clades. [w:] Milli-PEET: Millipede Systematics [on-line]. Field Museum of Natural History, 26 września 2006. [dostęp 2017-10-10].

[Blaszak-2] Jolanta Wytwer: gromada: dwuparce – Diplopoda. W: Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 29–52.

[Shelley-3] Rowland M. Shelley, Sergei I. Golovatch. Atlas of myriapod biogeography. I. Indigenous ordinal and supra-ordinal distributions in the Diplopoda: Perspectives on taxon origins and ages, and a hypothesis on the origin and early evolution of the class. „Insecta Mundi”. 158, s. 1–134, 2011.

[Pocock-4] R.I. Pocock: Chilopoda, Symphyla and Diplopoda from the Malay Archipelago. W: M. Weber: Zoologische Ergebnisse einer Reise in Niederländisch Ost-Indien, Band 3. Leiden: 1894, s. 307-404.

[mb-5] P. Sierwald: Siphonocryptidae Pocock, 1894. [w:] MilliBase [on-line]. 2016. [dostęp 2017-10-14].

[tax-6] WilliamW. Shear WilliamW., Class Diplopoda de Blainville in Gervais, 1844, [w:] Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, 2011, s. 159–164 [dostęp 2017-10-08] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]