Sisera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sisera

Występowanie	Księga Sędziów

Sisera – postać biblijna ze Starego Testamentu.

Dowódca armii Jabina, króla Chacoru. Miał pod swoim dowództwem 900 rydwanów i przez dwadzieścia lat niemiłosiernie nękał Izraelitów. Sisera został pokonany przez Deborę i Baraka. Uciekał pieszo, dotarł do Kenitów licząc na pomoc Hebera, nie zastał go i został zabity podczas snu przez Jaelę, kiedy ukrył się w jej namiocie. Pojawia się w Księdze Sędziów 4-5. Pieśń Debory i Baraka poetycko opisuje klęskę Sisery.

• Holofernes

• Sisera, [w:] Słownik Postaci Biblijnych [dostęp 2018-08-04] . Brak numerów stron w książce