Speothos pacivorus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Speothos pacivorus
Lund, 1839
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

psowate

Rodzaj

pakożer

Gatunek

Speothos pacivorus

Speothos pacivorus – gatunek wymarłego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), spokrewniony z pakożerem leśnym. Gatunek po raz pierwszy opisał w 1839 roku duński paleontolog Peter Wilhelm Lund[1]. Szczątki są datowane na koniec plejstocenu[2]. Był podobny do pakożera leśnego, jednak był od niego nieco większy i miał dwukorzeniową budowę drugiego z zębów trzonowych[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. P.W. Lund. Coup-d’oeil sur les espèces éteintes de Mammifères du Brésil extrait de quelques mémoires présentés à l’Académie royale des Sciences de Copenhague. „Annales des Sciences Naturelles”. Seconde Série. 11, s. 224, 1839. (fr.). 
  2. a b A. Berta. The Pleistocene Bush Dog Speothos pacivorus (Canidae) from the Lagoa Santa Caves, Brazil. „Journal of Mammalogy”. 65 (4), s. 49-559, 1984. DOI: 10.2307/1380837. (ang.).