Speothos pacivorus – Wikipedia, wolna encyklopedia
Speothos pacivorus | |
Lund, 1839 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Speothos pacivorus |
Speothos pacivorus – gatunek wymarłego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), spokrewniony z pakożerem leśnym. Gatunek po raz pierwszy opisał w 1839 roku duński paleontolog Peter Wilhelm Lund[1]. Szczątki są datowane na koniec plejstocenu[2]. Był podobny do pakożera leśnego, jednak był od niego nieco większy i miał dwukorzeniową budowę drugiego z zębów trzonowych[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ P.W. Lund. Coup-d’oeil sur les espèces éteintes de Mammifères du Brésil extrait de quelques mémoires présentés à l’Académie royale des Sciences de Copenhague. „Annales des Sciences Naturelles”. Seconde Série. 11, s. 224, 1839. (fr.).
- ↑ a b A. Berta. The Pleistocene Bush Dog Speothos pacivorus (Canidae) from the Lagoa Santa Caves, Brazil. „Journal of Mammalogy”. 65 (4), s. 49-559, 1984. DOI: 10.2307/1380837. (ang.).