Stanisław Ziemba – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Ziemba
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1908
Niepołomice

Data śmierci

25 kwietnia 1972

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

poseł bezpartyjny

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Stanisława Ziemby na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Stanisław Ziemba (ur. 4 listopada 1908 w Niepołomicach[1], zm. 25 kwietnia 1972[2]) – polski dziennikarz i działacz państwowy, redaktor naczelny „Dziennika Zachodniego” (1945–1947), poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Marii[3]. W dwudziestoleciu międzywojennym pracował w katowickiej „Polonii”. Był instruktorem wychowania fizycznego[3].

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 uczestniczył w obronie Warszawy. Został aresztowany na terenie pogranicznym i przekazany przez Gestapo z Solinki do więzienia w Sanoku 12 marca 1940, a 15 grudnia 1940 zbiegł z tamtejszego szpitala[3]. Podczas okupacji prowadził w Krakowie tajne kursy dziennikarskie, był redaktorem „Wiadomości” i „L’Information” przeznaczonego dla francuskojęzycznych jeńców. Stworzył działające tajnie Zrzeszenie Dziennikarzy Ziem Zachodnich. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej.

W 1945 znalazł się na Górnym Śląsku, podejmując pracę dziennikarza. Był założycielem i redaktorem naczelnym „Dziennika Zachodniego”. Zaangażował się w działalność w Stronnictwie Demokratycznym, będąc członkiem jego Zarządu Wojewódzkiego. Po odejściu z „DZ” w 1947 był redaktorem naczelnym „Sportu i Wczasów”, „Panoramy Śląskiej”, pracował także dla „Trybuny Robotniczej”. W 1960 został redaktorem naczelnym pisma „Tygodnik Polski”.

W latach 1957–1961 już jako bezpartyjny sprawował mandat posła na Sejm II kadencji wybranego w okręgu Katowice. Zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych.

Pochowany wraz z Hanną Ziembą (1918–1975) na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B 20-6-11)[2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-06-28].
  2. a b Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-06-28].
  3. a b c Gefängnis in Sanok. Księga więźniów śledczych 1939–1940 (zespół 134, sygn. 97). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 56 (poz. 526).
  4. M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 („w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomieniu uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach Województwa Śląsko-Dąbrowskiego”).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Ziemba, Czasy przełomu: wspomnienia dziennikarza z lat 1944–1946, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1975.
  • Kazimierz Nowak, Stronnictwo Demokratyczne i jego działacze w pierwszym okresie po wyzwoleniu, „Zeszyty Historyczno-Polityczne SD”, nr 4 (39), 1983, s. 37–53.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]