Stefan Batory (zm. 1444) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Trzy Zęby | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Katalin Petőfi |
Żona | Małgorzata Tarkői |
Dzieci | Andrzej Batory |
Stefan Batory (zm. 11 listopada 1444 pod Warną) – szlachcic węgierski, syn żupana komitatu Szabolcs Jana Batorego i Katalin Petőfi.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Za panowania króla węgierskiego Zygmunta Luksemburskiego, Stefan został włączony w skład założonego przez władcę Zakonu Smoczego. W późniejszym czasie Batory objął funkcję podskarbiego nadwornego oraz sędziego dworskiego[1]. Dzięki rozwijającej się karierze Stefana, rodzina Batorych wywierała w owym czasie znaczy wpływ na sprawy polityczne kraju. Stefan Batory poległ w bitwie pod Warną, strzegąc chorągwi królewskiej[2]. Trzykrotnie zawierał związki małżeńskie. Pierwszą żoną Batorego była Małgorzata Tarkői, drugą Urszula Kistapolcsai, zaś ostatnią Barbara Butkai. Pozostawił po sobie dziewięcioro dzieci[3]:
- Andrzeja – wielkiego koniuszego,
- Stefana – wojewodę siedmiogrodzkiego,
- Piotra,
- Pawła,
- Władysława – podczaszego,
- Mikołaja – biskupa Vác,
- Małgorzatę – żonę Michała Szilágyi i Pawła Bánfi,
- Elżbietę – żonę Jana Telegdi,
- Katarzynę – żonę Jerzego Marcali.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ildikó Horn , Andrzej Batory, Szymon Brzeziński (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2010, s. 13, 15, 308, ISBN 978-83-7543-163-6, OCLC 750793621 .