Studia wyższe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Studia wyższe – opcjonalny końcowy etap formalnego procesu edukacji.
Proces boloński
[edytuj | edytuj kod]Podpisana 19 czerwca 1999 Deklaracja Bolońska wprowadziła do państw-sygnatariuszy dwustopniowy podział studiów[1] oraz studia doktoranckie[2]:
- studia pierwszego stopnia:
- studia drugiego stopnia
- jednolite studia magisterskie – w przypadku niektórych kierunków – łączne I i II stopnia
- studia trzeciego stopnia (doktoranckie).
Studia wyższe w Polsce
[edytuj | edytuj kod]W Polsce studiami wyższymi są studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia (dawniej studia uzupełniające magisterskie) lub jednolite studia magisterskie, prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich prowadzenia[3].
W Polsce sposób studiowania można podzielić na różne tryby:
- studia stacjonarne (dawniej dzienne)
- studia niestacjonarne (dawniej zaoczne)
- studia wieczorowe
- studia eksternistyczne
- indywidualna organizacja studiów.
W Polsce występuje również możliwość podjęcia studiów interdyscyplinarnych, jak np.:
- Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne,
- Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych UW.
Po ukończeniu studiów wyższych możliwe jest podjęcie studiów podyplomowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie nazw kierunków studiów (Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 838) (uznane za uchylone).
- ↑ Harmonizacja systemów szkolnictwa wyższego w Europie. polityka Unii Europejskiej Wiesława Kostrzewa-Zorbas, 2003. mimuw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)]..
- ↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 574.
Kontrola autorytatywna (aktywność):