Subhymenium – Wikipedia, wolna encyklopedia

Subhymenium (łac. subhymenium) – występująca u wielu grzybów warstwa gęsto splecionych strzępek generatywnych znajdująca się pod hymenium. Ze strzępek tych powstaje właściwe hymenium z podstawkami^[1].

Występowanie subhymenium, oraz jego morfologia i reakcje z odczynnikami mają duże znaczenie przy mikroskopowym oznaczaniu wielu gatunków grzybów^[1]. O subhymenium mówi się wtedy, gdy swoją budową wyraźnie różni się od hymenium i tramy. Przy mikroskopowej analizie subhymenium bierze się pod uwagę takie jego cechy, jak:

• z ilu warstw komórek jest zbudowane,
• kształt komórek subhymenium oraz ich wielkość w stosunku do komórek hymenium
• czy strzępki subhymenium rozgałęziają się^[2].

Określenie subhymenium zazwyczaj odnosi się do podstawczaków. U workowców subhymenium często utożsamiane jest z hypotecjum. Przyczyną tego jest fakt, że w owocnikach grzybów workowych strzępki poniżej hymenium są słabo zróżnicowane i tylko u kilku gatunków można wyróżnić dwie oddzielne ich warstwy różniące się barwą i budową. U większości grzybów workowych sybhymenium jest jedynie cienką warstwą słabo pigmentowanych strzępek bezpośrednio pod hymenium, hypotecjum natomiast jest silniej rozwinięte, często jego strzępki bywają silniej pigmentowane, a nawet zwapnione^[3].