Symfonia koncertująca (Sinfonia Concertante) Es-dur (KV 364) została skomponowana przez W.A. Mozarta na skrzypce, altówkę i orkiestrę w 1779, w Salzburgu.
- 2 skrzypiec,
- altówka, bas,
- 2 oboje,
- 2 rogi,
- 2 fagoty ad libitum
- smyczki.
- Allegro maestoso
- Andante
- Finale. Presto
Brak bliższych informacji o genezie i przeznaczeniu tego dzieła. Przypuszczalnie powstała na potrzeby i użytek orkiestry salzburskiej. Wskazywać by na to mogła skromna, typowa dla większości orkiestrowych dzieł Mozarta z okresu salzburskiego instrumentacja orkiestry.
Symfonia koncertująca na skrzypce i altówkę jest szczytowym osiągnięciem Mozarta w dziedzinie koncertu skrzypcowego. Pod względem formy jest odpowiednikiem nieukończonej symfonii A-dur na skrzypce, altówkę i wiolonczelę z towarzyszeniem orkiestry (KV 320e) z 1779 lub 1780.
Oryginalna partytura zaginęła (Zachowały się jedynie kadencje do tej symfonii).
Symfonie okresu dziecięcego (1764-1771) | |
---|
Symfonie salzburskie (1771-1781) | |
---|
Późne symfonie (1781-1791) | |
---|
Sonaty fortepianowe | |
---|
Sonaty kościelne | |
---|
Sonaty na skrzypce i fortepian | Sonaty dziecięce (1763–1766) | |
---|
Późniejsze sonaty (1778-1788) | |
---|
|
---|
Kwintety smyczkowe | |
---|
Inne kwintety | |
---|