Askaniusz w Albie (KV 111) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Askaniusz w Albie

Ascanio in Alba

Muzyka	Wolfgang Amadeus Mozart
Libretto	Giuseppe Parini
Liczba aktów	2
Data powstania	sierpień i wrzesień 1771
Prapremiera	17 października 1771 Teatro Regio Ducal, Mediolan

Askaniusz w Albie (Ascanio in Alba) KV111 – opera Mozarta skomponowana w sierpniu i wrześniu 1771 roku w Mediolanie. Festa teatrale w 2 aktach do libretta Giuseppe Pariniego.

Prapremierę miała 17 października 1771 w Teatro Regio Ducal w Mediolanie. Dyrygował (od klawesynu) Mozart.

Askaniusza skomponował Mozart na zamówienie cesarzowej Marii Teresy z okazji ślubu jej syna arcyksięcia Ferdynanda z Marią Beatrice d'Este (1750-1829) z Modeny. Aby zrealizować zamówienie cesarzowej Mozartowie – ojciec i syn – udali się w swoją drugą podróż do Italii, by na miejscu skomponować i przygotować wystawienie opery. Opera odniosła sukces, wystawiono ją jeszcze czterokrotnie

Młody arcyksiążę chciał przyjąć Mozarta na służbę w charakterze nadwornego kompozytora. Sprzeciwiła się temu cesarzowa, pisząc do syna list pełen pogardy dla "zbytecznych ludzi". Ta ocena na zawsze zamknęła Mozartowi drogę do zaszczytnych funkcji na dworze cesarskim.

• Wenus (sopran),
• Askaniusz (mezzosopran),
• Silvia (sopran),
• Kapłan Aceste (tenor),
• Faun (sopran koloraturowy)^{[potrzebny przypis]},
• chór pasterek i pasterzy.

Akcja toczy się w czasach mitycznych i jest alegorią opisującą zaślubiny Ascania, jednego z wnuków Wenus z nimfą Sylwią z rodu Herkulesa.

• Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera, Kraków: PWM, 2008.