System kooperacji partii – Wikipedia, wolna encyklopedia

System kooperacji partii – system partyjny występujący w państwach demokratycznych, charakteryzujący się istnieniem wielu partii politycznych, rywalizujących ze sobą w okresie przedwyborczym, jednak po wyborach wszystkie lub większość partii współpracuje ze sobą ponad podziałami tworząc koalicyjny rząd, działający zgodnie z ustaleniami międzypartyjnymi.

Przykłady:

• Szwajcaria
• Austria (1955–1966)

• Szwajcarska Rada Związkowa

• Wojciech Sokół, Marek Żmigrodzki (red.), Współczesne partie i systemy partyjne. Zagadnienia teorii i praktyki politycznej, Lublin 2005