Szew (anatomia stawonogów) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szew (łac. sutura, l. mn. suturae, ang. suture lub łac. sulcus, l. mn. sulci) – nazwa różnych struktur linearnych na ciele stawonogów.

Według autorów Zoologii nazwa sutura określać powinna szew właściwy, czyli linię łączącą spojone części szkieletu, które pierwotnie były osobnymi sklerytami[1]. W praktyce nazewniczej stosuje się to określenie także w przypadkach szwów rzekomych (sulci). Szwami rzekome mogą być liniowatymi lub rowkowatymi tworami powstałymi w wyniku uwypuklenia do wewnątrz kutykuli, gdzie tworzy ona różne listewki służące do przyczepu mięśni. Szwami mogą być też podłużne miejsca na których sklerotyzacja wtórnie zanikła celem zwiększenia ruchomości albo miejsca które nigdy nie byłe zesklerotyzowane[2][3].

Szczególnym przypadkiem szwów są szew pokryw[3][2] oraz szwy skrzydeł[4].


Nazwy szwów zaczynające się od sutura

[edytuj | edytuj kod]

Do suturae ciała owadów należą m.in.[5]:

Nazwy szwów zaczynające się na sulcus

[edytuj | edytuj kod]

Do sulci ciała owadów należą m.in.[5][1][3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 59, 261-263, 392, 489-498.
  2. a b R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
  3. a b c Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 880.
  4. Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
  5. a b Lajos Zombori, Henrik Steinmann: Dictionary of Insect Morphology. de Gruyter, s. 225-227, seria: Handbook of Zoology.