Szkarłatonosek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bibimys | |||
Massoia, 1979[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | szkarłatonosek | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Bibimys torresi Massoia, 1979 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Szkarłatonosek[3] (Bibimys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[4][5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 76–110 mm, długość ogona 62–80 mm, długość ucha 14–17,7 mm, długość tylnej stopy 20–23 mm; masa ciała 23–42 g[5][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1979 roku argentyński zoolog Elio Massoia w artykule poświęconym opisowi nowego rodzaju i gatunku gryzoni, opublikowanym w czasopiśmie Physis[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) szkarłatonosek parański (B. torresi).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Bibimys: Bibiana Mónica Massoia, córka Elio Massoii, autora opisu rodzaju; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][7][4]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][b] | Status IUCN[10] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bibimys labiosus | (Winge, 1887) | szkarłatonosek wielkowargi | gatunek monotypowy | endemit Brazylii (od Minas Gerais na południe do Rio Grande do Sul); zakres wysokości: 420–100 m n.p.m. | DC: 7,6–9 cm DO: 6,2–7,3 cm MC: 23–26 g | LC | |
Bibimys chacoensis | (Shamel, 1931) | szkarłatonosek argentyński | gatunek monotypowy | południowo-wschodni Paragwaj i północno-wschodnia Argentyna (południowe Misiones i północno-zachodnie Corrientes) | DC: 9,5–10 cm DO: 7–7,5 cm MC: 32–36 g | LC | |
Bibimys torresi | Massoia, 1979 | szkarłatonosek parański | gatunek monotypowy | endemit Argentyny (skrajnie południowe Entre Ríos oraz północne Buenos Aires) | DC: 9–11 cm DO: 7,2–8 cm MC: 32–42 g | VU |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, VU – gatunek narażony.
Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszej Brazylii[11]:
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nomen nudum.
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b E. Massoia. Descripción de un genero y especie nuevos: Bibimys torresi (Mammalia–Rodentia–Cricetidae–Sigmodontinae–Scapteromyini). „Physis”. 38 (95), s. 2, 1979. (hiszp.).
- ↑ E. Massoia , Descripción de un género y especie nuevos: Bibimys torresi (Mammalia-Rodentia-CricetidaeSigmodontinae-Scapteromyini), [w:] Resúmenes V Jornadas Argentinas de Zoología, Córdoba: Villa Giardino, 1978, s. 56 (hiszp.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 246. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 457–458. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Bibimys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-01].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 261. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ J.K. Braun & M.A. Mares. The mammals of Argentina: an etymology. „Mastozoología Neotropical”. 2 (2), s. 193, 1995. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-17]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Bibimys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-17]. (ang.).
- ↑ S.B. das Neves, U.F.J. Pardiñas, P. Hadler, E.L. Mayer & A.M. Ribeiro. A new fossil cricetid (Rodentia, Sigmodontinae) from northeastern Brazil with remarks on small mammal extinctions in the tropical Quaternary. „Journal of Mammalogy”. 101 (4), s. 1136, 2020. DOI: 10.1093/jmammal/gyaa066. (ang.).