Tadeusz Mokłowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | chemik |
Tadeusz Mokłowski (ur. 30 października 1878 w Kosowie, zm. 22 kwietnia 1956 w Penrhos) – polski chemik, podpułkownik saperów, brat Kazimierza.
W czasie I wojny światowej służył w II Brygadzie Legionów pod dowództwem Józefa Hallera. W okresie niepodległości służył w formacjach chemicznych Wojska Polskiego we Lwowie, Wilnie i Warszawie. Jest autorem wynalazku prochu odpornego na działanie wilgoci. Podczas okupacji wykonywał ładunki wybuchowe dla podziemia, w wyniku czego stracił rękę i został aresztowany, a następnie osadzony w oflagu w Murnau. Po wojnie osiadł w Wielkiej Brytanii, od 1955 zamieszkał w Domu Polskim w Penrhos, tam też zmarł, pochowany na cmentarzu w Wrexham w Walii (kwatera E, gr.10291)[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach w północnej Walii. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2004, s. 102. ISBN 83-88857-87-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Marek Stański. Bracia Mokłowscy: Kazimierz i Tadeusz. „Semper Fidelis”. 6/2002.