Tadeusz Ziętara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Ziętara
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1931
Dębica

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 2011
Kraków

docent nauk geograficznych
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Doktorat

1964
Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Okres zatrudn.

1953-2000

Rektor WSP
Okres spraw.

1980–1981

Poprzednik

Bolesław Faron

Następca

Zenon Moszner

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Brązowy Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”

Tadeusz Ziętara (ur. 4 lipca 1931 w Dębicy, zm. 20 stycznia 2011 w Krakowie) – polski geograf, badacz procesów geomorfologicznych, rektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie w latach 1980–1981.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Trzyletnie studia wyższe ukończył w 1953 w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Następnie studiował geomorfologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktoryzował się w Instytucie Geografii UJ w 1964 r. W 1967 r. został docentem – stanowisko to uzyskał w Zakładzie Geografii Fizycznej WSP. W latach 1953–2000 pracował na WSP. W tym czasie odbywał liczne wyprawy naukowe, m.in. w Alpy Julijskie, w góry Kaukazu i Ałtaju czy na pustynię Gobi[1].

Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i społecznych, m.in. Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich, Polskiego Towarzystwa Geograficznego czy Komitetu Zagospodarowania Ziem Górskich PAN. Współpracował naukowo m.in. z ministerialnym Komitetem Zagrożeń Klęskami Żywiołowymi, służąc swoją wiedzą z zakresu geomorfologii i zagrożeń przyrodniczych. Badał zjawiska osuwisk na terenach przekształconych przez człowieka, zwłaszcza w rejonach wodnych zbiorników karpackich. W latach 1969–1980 był prorektorem WSP, a w latach 1980–1981 rektorem tejże uczelni[2][3].

Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił m.in. funkcję I sekretarza OOP Wydziału Biologiczno-Geograficznego oraz członka i sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP[4].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim[5] (kwatera: CA-płn-grobowiec Żaków)[6].

Grób Tadeusza Ziętary na cmentarzu Rakowickim

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Krajobraz Ziemi Żywieckiej, WSiP 1976.
  • Przyroda Żywieckiego Parku Krajobrazowego, praca zbiorowa, Colgraf-Press 1998.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 645.
  2. Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 646.
  3. Janusz Wojtycza: Rektorzy WSP/AP. [w:] Konspekt, Nr 1 (25), 2006 [on-line]. [dostęp 2019-08-04].
  4. Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971 [w:] „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973, s. 359 i 361.
  5. nekrolog Tadeusza Ziętary w Gazecie Wyborczej
  6. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2023-05-02].
  7. Odznaczenia dla działaczy krakowskich. „Dziennik Polski”. Rok XXV, Nr 170 (7906), s. 4, 19 lipca 1969 r. Kraków. [dostęp 2023-05-02]. 
  8. Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 647.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946–2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]