Tartak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wnętrze nowoczesnego tartaku w stanie Wiktoria (Australia)

Tartak (reg. troc) – zakład, w którym dokonuje się przerobu drewna okrągłego na tarcicę w procesie technologicznym tarcia (inaczej: przecierania), czyli rozpiłowywania za pomocą urządzenia zwanego trakiem. Tarcicę przerabia się na elementy drewniane określonego przeznaczenia (łaty giętarskie, części meblarskie, stolarkę budowlaną, a także fryzy posadzkowe).

Tartak składa się z trzech podstawowych wydziałów produkcyjnych:

  • plac surowca,
  • hala tartaczna,
  • skład tarcicy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Laurow: Pozyskiwanie drewna. Warszawa: SGGW, 1999, s. 343. ISBN 83-7244-026-3.