Teodozy Teofil Godebski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Biskup pińsko-turowski | ||
Okres sprawowania | 1720–1730 | |
Biskup włodzimiersko-brzeski | ||
Okres sprawowania | 1730–1756 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 1720 | |
Sakra biskupia | 8 września 1730 |
Data konsekracji | 8 września 1720 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Teofil Godebski (imię chrzestne Teodozy) herbu Godziemba OSBM (zm. 12 września 1756) – duchowny greckokatolicki, bazylianin. W 1720 mianowany ordynariuszem pińsko-turowskim. W 1730 przeniesiony do eparchii włodzimiersko-brzeskiej.
Syn Bazylego i Elżbiety z Piaseckich.
W latach 1706–1710 studiował logikę, filozofię i teologię w Kolegium Greckim w Rzymie[1]. Był uczestnikiem synodu zamojskiego w 1720 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- ks. Kazimierz Dola, „Katalog arcybiskupów i biskupów rezydencjalnych eparchii polskich obrządku grecko-unickiego od Unii Brzeskiej (1596) do roku 1945”, [w:] „Historia Kościoła w Polsce” t. II 1764–1945, cz. 2 1918–1945, Poznań-Warszawa 1979, s. 304–311, s. 311.
- Dorota Wereda, Biskupi unickiej diecezji włodzimiersko-brzeskiej w XVIII wieku, „Szkice Podlaskie”, T. 9, 2001, s. 61–75.