Teodozy Teofil Godebski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teodozy Teofil Godebski
Herb duchownego
Data urodzenia

1686

Data śmierci

12 września 1756

Biskup pińsko-turowski
Okres sprawowania

1720–1730

Biskup włodzimiersko-brzeski
Okres sprawowania

1730–1756

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

greckokatolicki

Nominacja biskupia

1720

Sakra biskupia

8 września 1730

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 września 1720

Konsekrator

Leon Kiszka

Współkonsekratorzy

Florian Hrebnicki
Atanazy Szeptycki

Teofil Godebski (imię chrzestne Teodozy) herbu Godziemba OSBM (zm. 12 września 1756) – duchowny greckokatolicki, bazylianin. W 1720 mianowany ordynariuszem pińsko-turowskim. W 1730 przeniesiony do eparchii włodzimiersko-brzeskiej.

Syn Bazylego i Elżbiety z Piaseckich.

W latach 1706–1710 studiował logikę, filozofię i teologię w Kolegium Greckim w Rzymie[1]. Był uczestnikiem synodu zamojskiego w 1720 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dorota Wereda, Biskupi unickiej metropolii kijowskiej w XVIII wieku. Siedlce–Lublin, 2013, s. 339.
  2. Synodus provincialis Ruthenorum : habita in civitae Zamosciae anno MDCCXX : sanctissimo domino nostro Benedicto PP. XIII : dicata, Romae 1883, s. 7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • ks. Kazimierz Dola, „Katalog arcybiskupów i biskupów rezydencjalnych eparchii polskich obrządku grecko-unickiego od Unii Brzeskiej (1596) do roku 1945”, [w:] „Historia Kościoła w Polsce” t. II 1764–1945, cz. 2 1918–1945, Poznań-Warszawa 1979, s. 304–311, s. 311.
  • Dorota Wereda, Biskupi unickiej diecezji włodzimiersko-brzeskiej w XVIII wieku, „Szkice Podlaskie”, T. 9, 2001, s. 61–75.