Termidorianie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Termidorianie – uczestnicy przewrotu dokonanego w Konwencie paryskim 27 lipca 1794 (dokładnie 9 thermidora roku II - według kalendarza rewolucyjnego) i obalenia dyktatury jakobinów. Ich przywódcą był Jean Lambert Tallien.

Rząd termidorianów zdelegalizował klub jakobinów i zniósł Komitet Ocalenia Publicznego. Sam uległ likwidacji po przyjęciu przez Konwent nowej konstytucji 22 sierpnia 1795[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Żywczyński, Historia powszechna 1789-1870, wyd. 8, Warszawa 1997, s. 100, 102.
  2. Termidorianie, [w:] Epoki literackie, t. 5: Oświecenie, red. S. Żurawski, Warszawa 2008, s. 262-263.