Tomasz Snarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Snarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 września 1985
Gdańsk

Zawód, zajęcie

adwokat, nauczyciel akademicki, poeta, publicysta

Miejsce zamieszkania

Gdańsk

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Tomasz Snarski (ur. 28 września 1985 w Gdańsku) – polski adwokat, doktor nauk prawnych specjalizujący się w zakresie prawa karnego, filozofii prawa oraz praw człowieka, pracownik badawczo-dydaktyczny na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego (adiunkt w Katedrze Prawa Karnego Materialnego i Kryminologii), filozof[1], poeta. Publicysta portalu Więź.pl[2], członek zespołu Laboratorium „Więzi”[3]. „Polak Roku we Włoszech i na Świecie” 2024 - za działalność kulturalną.[4]

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o wileńskich korzeniach[5][6]. Wychowywał się w gdańskiej dzielnicy Letnica[7]. Mieszka w Gdańsku, jednakże utrzymuje stałe związki z Wilnem[8]. Pasjonat Wilna i Wileńszczyzny[9]. W 2024 roku TVP Wilno zrealizowało reportaż poświęcony związkom Tomasza Snarskiego z Wilnem, z serii "Wilno bardzo osobiste" (scenariusz i reż. Piotr Kuciński)[10].

Wykształcenie i działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Gdańsku[11]. W 2008 roku został najlepszym trójmiejskim studentem w konkursie Czerwonej Róży, a w nagrodę otrzymał samochód Škoda Fabia[12][13].

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, studia ukończył z pierwszą lokatą wśród swojego rocznika. Pracę magisterską z zakresu filozofii prawa, a poświęconą zagadnieniom sprawiedliwości transformacyjnej na przykładzie historii Chinese Canadian Head Tax(inne języki), przygotował pod kierunkiem prof. dr hab. Jerzego Zajadło. Uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji z dnia 27 lutego 2017 na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Debata Hart – Fuller i jej znaczenie dla filozofii prawa uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych[14]. Rozprawa doktorska została uznana uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji UG za wyróżniającą się[15]. Promotorami w przewodzie doktorskim byli: prof. dr hab. Jerzy Zajadło oraz prof. Jarosław Warylewski. Recenzentami byli: prof. dr hab. Piotr Kardas oraz prof. dr hab. Kamil Zeidler[16]. W 2020 ukończył magisterskie studia filozoficzne na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego.

Uczeń Profesora Jarosława Warylewskiego[17]. Od grudnia 2016 członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, a od czerwca 2017 członek Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy[18]. Wiceprzewodniczący I Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[19]. Od 2023 roku członek Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR.

Autor ponad stu prac naukowych i publicystycznych[20][21]. Obszary zainteresowań badawczych Tomasza Snarskiego to: prawo karne, prawa człowieka, teoria prawa i filozofia prawa (zwłaszcza zagadnienia sprawiedliwości transformacyjnej i relacji pomiędzy prawem a moralnością), prawne aspekty wielokulturowości (w tym zwłaszcza prawna ochrona mniejszości narodowych i mniejszości etnicznych). Jest zdecydowanym przeciwnikiem kary śmierci[22][23]. W książce „Kościół katolicki wobec kary śmierci. Między prawem a filozofią i teologią” broni zajętego w 2018 roku abolicjonistycznego stanowiska Kościoła katolickiego wobec kary śmierci, a jednocześnie proponuje, by miłosierdzie traktować jako najwyższą formułę sprawiedliwości, wykraczającą poza wszelkie znane dotychczas koncepcje sprawiedliwości prawa karnego, optując za pojednaniem, przebaczeniem, mediacją, mniej skupiając się na samej idei karania[24]. Miłosierdzie miałoby być ideałem chrześcijańskiej sprawiedliwości[25][26][27]. Poglądy Tomasza Snarskiego przedstawione w tej książce opierają się przede wszystkim na personalizmie chrześcijańskim (katolickim). Tomasz Snarski jest też autorem „gdańskiej koncepcji praw człowieka”, którą zaproponował w oparciu o treść proklamowanej w 2000 roku w Gdańsku Karty Powinności Człowieka[28][29].

Jako badacz relacji między prawem a wielokulturowością zaproponował także koncepcję „idealnego prawa wielokulturowego”, zawierającą m.in. katalog dezyderatów umożliwiających ocenę danego systemu prawnego z uwagi na stopień jego akceptacji dla zróżnicowania kulturowego społeczeństwa[30].

W 2019 laureat naukowej nagrody Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Prezydenta Miasta Gdańska[31].

Od 2020 członek międzynarodowej Rady Naukowej włoskiego czasopisma naukowego L’Ircocervo, poświęconego zagadnieniom metodologii nauk prawnych, teorii i filozofii prawa oraz doktryn prawnych[32].

Działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Adwokat od 2013, prowadzi w Gdańsku indywidualną kancelarię adwokacką[33].

W 2011 roku, jako aplikant adwokacki zajął trzecie miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Krasomówczym dla Aplikantów Adwokackich im. Stanisława Mikke[34].

W 2014 zdobył tytuł Profesjonalisty Forbesa, wygrywając w rankingu Profesjonaliści Forbesa 2014, w kategorii zawodu adwokata[35][36].

W 2019 roku był ekspertem ogólnopolskiego projektu badawczo-wdrożeniowego „Równość Szans Płci. Opracowanie i wdrożenie spójnego systemu monitorowania równości szans płci oraz modelu współpracy międzysektorowej na rzecz równości szans płci”, współfinansowanego przez Unię Europejską[37].

Reprezentował w postępowaniu krajowym w sprawie katastrofy smoleńskiej Małgorzatę Rybicką oraz Ewę Solską, które sprzeciwiały się przymusowym ekshumacjom ich mężów: Arkadiusza Rybickiego oraz Leszka Solskiego[38][39][40]. Współpracował z Helsińską Fundacją Praw Człowieka przy wniesieniu skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w tej sprawie[41].

W 2020 roku reprezentował azerskiego opozycjonistę, dziennikarza i działacza na rzecz praw człowieka Dashghina Aghalarli, jako jego obrońca w postępowaniu ekstradycyjnym[42].

Od 2020 jest członkiem Komisji ds. Współpracy z Zagranicą i Praw Człowieka Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku[43], a nadto od 2021 jest członkiem Komisji Zagranicznej Naczelnej Rady Adwokackiej[44] oraz członkiem delegacji polskiej Adwokatury do Rady Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy – CCBE (Council of Bars and Law Societes of Europe)[45][46]. Od grudnia 2021 roku jest także członkiem Komitetu ds. Szkoleń Rady Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy – CCBE (CCBE Training Committee)[47].

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska z list Platformy Obywatelskiej, otrzymując 529 głosów[48]. W latach 2007–2011 był radnym dzielnicy Letnica[49][50]

W marcu 2011 złożył do Parlamentu Europejskiego petycję dotyczącą praw językowych Polaków na Litwie[51], która przez wiele lat była rozpatrywana przez Parlament Europejski, w tym dwukrotnie stała się przedmiotem wysłuchania publicznego. Petycja przyczyniła się do nagłośnienia na forum europejskim problemów z zagwarantowaniem Polakom na Litwie praw językowych mniejszości (m.in. prawa do pisowni imion i nazwisk w języku ojczystym, dwujęzycznych oznaczeń topograficznych, oficjalnego obowiązywania języka mniejszości jako języka pomocniczego) oraz uświadomiła znaczenie tej sprawy jako ważnego przypadku z zakresu ochrony praw fundamentalnych w UE[52][53][54].

W latach 2016–2017 członek Gdańskiej Rady ds. Równego Traktowania przy Prezydencie Miasta Gdańsk. Pomysłodawca Gdańskiej Nagrody Równości, która jest przyznawana od 2017 roku, a od 2019 roku nosi imię Pawła Adamowicza[55][56].

W latach 2016–2019 był członkiem Rady Muzeum Stutthof w Sztutowie[57][58]. Od lipca 2020 roku członek Zespołu Laboratorium „Więzi” chrześcijańskiego personalistycznego think tanku o charakterze interdyscyplinarnym, zrzeszającego ponad 60 ekspertów (naukowców, publicystów, twórców, analityków czy publicystów)[59][60]. W październiku 2020 roku jeden z sygnatariuszy otwartego listu do biskupów polskich „Nie w naszym imieniu”, m.in. sprzeciwiającego się instrumentalizacji politycznej Kościoła w Polsce[61].

Jest członkiem Rady Fundacji Uniwersyteckich Poradni Prawnych oraz kierownikiem Studenckiej Uniwersyteckiej Poradni Prawnej Uniwersytetu Gdańskiego, świadczącej nieodpłatnie pomoc prawną osobom potrzebującym[62][63]. Współpracuje także z Helsińską Fundacją Praw Człowieka[64].

W 2017 założył Fundację Gdańskiej Jedynki, związaną z I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku[11]. Fundacja ta wspiera edukację uczniów, poprzez organizację zajęć rozwijających pasje i talenty uczniów. Tomasz Snarski, jako przedstawiciel Fundacji Gdańskiej Jedynki, wchodzi w skład Kapituły Nagrody im. Arama Rybickiego, przyznawanej od 2019 roku dla wyróżniających się zaangażowaniem społecznym na rzecz dobra wspólnego uczniów[65].

Jest również wolontariuszem i współpracownikiem wileńskiego Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie[66][8].

W 2023 otrzymał Medal Prezydenta Miasta Gdańska z okazji 25-lecia współpracy Gdańska i Wilna – za pielęgnowanie więzi i rozwój współpracy kulturalnej obu miast[67].

Działalność artystyczna i kulturalna

[edytuj | edytuj kod]

Autor trzech tomów poezji: Przezpatrzenia (wyd. 1 – Gdańsk 2012, wyd. 2 – Gdańsk 2014), Werblista (Wilno 2016), Żmuty (Wilno 2021).

Jego twórczość była także publikowana m.in. w: Twórczości, Blizie, Akancie, Znad Wilii, Naujoji Romuva, Revue littéraire du Barreau de Paris[68][69][70][71] oraz antologiach poetyckich[72][73].

Wybrane wiersze Tomasza Snarskiego zostały przetłumaczone na język włoski (tłum. Roberto M. Polce)[74], litewski (tłumacz. Artur Konickis, publikacja w czasopiśmie literackim Naujoji Romuva(inne języki), nr 2015/3; Birutė Jonuškaitė(inne języki)[75]), hiszpański (tłum. Ricardo Zarco Maldonado), japoński (tłum. Michiko Tsukada) oraz angielski (tłum. Agnieszka Sikorska)[76][77][78][79].

W 2022 roku ukazał się tom poezji Tomasza Snarskiego w języku litewskim pt. „Žiemos visada bus baltos” (Kaunas 2022), zawierający wybór dotychczasowych wierszy autora w tłumaczeniu Birutė Jonuškaitė(inne języki)[80][81][82][83][84]. Z kolei w 2024 roku nakładem wydawnictwa Cacucci Editore z Bari ukazał się tom poezji Tomasza Snarskiego w języku włoskim pt. "Grovigli" (tłum. Roberto M. Polce), zawierający głównie wiersze z tomu "Żmuty" oraz nowe utwory, dotychczas niepublikowane[85].

W 2015 został nagrodzony przez kwartalnik „Znad Wilii” w konkursie Polacy Wielu Kultur[86]. Od 2016 jest stałym współpracownikiem kwartalnika Znad Wilii. Kilkakrotnie uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu Poezji Maj nad Wilią, organizowanym przez Romualda Mieczkowskiego i kwartalnik Znad Wilii[87][88][89]. W jesiennej odsłonie „Maja nad Wilią” 2021 prezentował wykłady pt. „Miłosz – Prawnik – Poeta – Noblista”[90]. W 2016 roku laureat nagrody im. Witolda Hulewicza[91][92].

W 2017 został laureatem stypendium kulturalnego miasta Gdańska „Fundusz Mobilności”, w związku z którym uczestniczył, jako jeden z ośmiu gości z całego świata, w międzynarodowym festiwalu poezji Letras en la Mar w Puerto Vallarta w Meksyku[93][94]. Kilkukrotny laureat Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska (projekty: „Morze prawa i kultury”, „Opowieści z gdańskiej Letnicy” oraz „NeMo. Pomiędzy Neris a Motławą”)[95][96].

Od 2020 dyrektor artystyczny interdyscyplinarnego festiwalu Wilno w Gdańsku/ Vilnius Gdanske (z którym współpracuje od 2019 roku), organizowanego przez Gdańsk i Wilno jako miasta partnerskie[97]. Od grudnia 2022 roku kurator artystyczny projektu literackiego „Bursztyny literatury”[98].

W 2022 roku zorganizował projekt pt. „Poezja, która przynosi pokój”, publikując esej stanowiący swoisty manifest poezji uwikłanej moralnie, ocalającej człowieczeństwo w najgorszych sytuacjach i stanowiącej potężne narzędzie wprowadzające pokój[99]. Jednocześnie odbyło się kilka spotkań literackich wokół znaczenia poezji jako przeciwwagi dla wojny i przemocy, jak również zagadnienia moralnego uwikłania poezji. Pierwsze spotkanie odbyło się w Centralnej Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wilnie, z okazji Światowego Dnia Poezji[100][101]. Drugie miało miejsce w maju Gdańsku w Bibliotece pod Żółwiem[102]. Trzecie spotkanie z cyklu miało miejsce podczas XXIX Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego „Maj nad Wilią”, zaś finalne spotkanie cyklu zorganizowano w ramach festiwalu „Wilno w Gdańsku”; wzięło w nim udział łącznie czternastu poetów z Polski i Litwy[103][104][105]. Wydarzenia te zostały pomyślane jako pokojowy symbol solidarności wobec walczącej Ukrainy.

W 2024 aktywnie uczestniczył w Międzynarodowym Kongresie Literatury (International Congress of Literature Vilnius 2024), zorganizowanym przez Wilno miasto literatury Unesco[106].

12 października 2024 roku w Neapolu został nagrodzony I nagrodą za działalność kulturalną w konkursie "Polak Roku we Włoszech i na Świecie"[107].

Członek Gdańskiego Klubu Poetów[108].

Publicystyka

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010–2012 redaktor naczelny Gazety Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego[109]. Od 2018 roku publicysta portalu Więź.pl[110]. Jest także stałym współpracownikiem polskich mediów na Litwie, w tym kwartalnika Znad Wilii oraz magazynu Kurier Wileński[111].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Poezja[112][113]

[edytuj | edytuj kod]

Prawo, filozofia

[edytuj | edytuj kod]
  • Debata Hart – Fuller i jej znaczenie dla filozofii prawa (Gdańsk 2018)[125]
  • Kościół katolicki wobec kary śmierci. Między prawem a filozofią i teologią (Warszawa 2021)[126][127]
  • Wróblewski (Sopot 2020)[128][129]

Prowadzi interdyscyplinarnego wideobloga „Morze prawa” podejmującego zagadnienia z zakresu prawa karnego, filozofii oraz praw człowieka[130].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ dr Tomasz Snarski | Wydział Prawa i Administracji. prawo.ug.edu.pl. [dostęp 2020-08-21].
  2. ↑ Tomasz Snarski – Więź. [dostęp 2020-08-21]. (pol.).
  3. ↑ Zespół. Więź. [dostęp 2020-08-21]. (pol.).
  4. ↑ Dr Tomasz Snarski - „Polak Roku we Włoszech i na Świecie”! | Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego [online], prawo.ug.edu.pl [dostęp 2024-10-15].
  5. ↑ Tomasz Snarski, Kawiarnia Literacka – Wilno, które pokochałeś, „Znad Wilii” (1 (69)), 2017, s. 77 [dostęp 2021-12-14] (pol.).
  6. ↑ Ilona Lewandowska, Prawa człowieka nie mogą być zakładnikiem polityki [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2021-02-02] (pol.).
  7. ↑ Ewa Kowalska: Czarnolas ma Kochanowskiego, Wilno Miłosza, a gdańska Letnica Tomasza Snarskiego. iBedeker. [dostęp 2021-01-26]. (pol.).
  8. ↑ a b Niezwykłe Pasje – Niezwykłych Ludzi. Tomasz Snarski – Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 26 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-28] (pol.).
  9. ↑ Krzysztof Renik, Niezwykłe Pasje – Niezwykłych Ludzi. Tomasz Snarski [online], hospisas.lt, 29 czerwca 2021.
  10. ↑ Telewizja Polska S.A, Wilno bardzo osobiste: Tomasz Snarski #2 [online], wilno.tvp.pl [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  11. ↑ a b Fundacja Gdańskiej Jedynki. ilo.gda.pl. [dostęp 2021-01-26].
  12. ↑ Tomasz Snarski najlepszym trójmiejskim studentem [online], nauka.trojmiasto.pl, 2 czerwca 2008 [dostęp 2018-12-04].
  13. ↑ Najlepszy student z Uniwersytetu Gdańskiego | Uniwersytet Gdański – University of Gdańsk [online], ug.edu.pl [dostęp 2021-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-31].
  14. ↑ Debata Hart – Fuller i jej znaczenie dla filozofii prawa. Nauka Polska.
  15. ↑ Obrona rozprawy doktorskiej mgr. Tomasza Snarskiego | Wydział Prawa i Administracji. prawo.ug.edu.pl. [dostęp 2021-01-26].
  16. ↑ Tomasz Sławomir Snarski | Wydział Prawa i Administracji. prawo.ug.edu.pl. [dostęp 2021-01-26].
  17. ↑ Wierny sługa dobrego prawa. Profesor Jarosław Warylewski (1959-2020). Więź. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  18. ↑ www.SNPL.lt | Stowarzyszenie Naukowców Polaków Litwy. snpl.lt. [dostęp 2018-12-13].
  19. ↑ dr Tomasz Snarski | Uniwersytet Gdański – University of Gdańsk. ug.edu.pl. [dostęp 2021-02-02].
  20. ↑ Bibliografia Publikacji Pracowników, Doktorantów i Studentów UG. expertus.bg.ug.edu.pl. [dostęp 2018-12-13].
  21. ↑ Wyniki wyszukiwania. expertus.bg.univ.gda.pl. [dostęp 2021-02-02].
  22. ↑ Redakcja: Kara śmierci zaprzeczeniem człowieczeństwa. Dziennik Bałtycki, 2009-10-13. [dostęp 2021-03-19]. (pol.).
  23. ↑ Snarski: Sprzeciw wobec kary śmierci pokazuje prawdziwe piękno chrześcijaństwa. magazynkontakt.pl. [dostęp 2021-07-19]. (pol.).
  24. ↑ Tomasz Snarski: Prawo karne może być miłosierne [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-03-30] (pol.).
  25. ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI: Dlaczego Kościół odrzucił karę śmierci?. eKAI – Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 2021-03-05. [dostęp 2021-03-19].
  26. ↑ „Kościół katolicki wobec kary śmierci”, czyli optyka miłosierdzia. Więź. [dostęp 2021-03-19]. (pol.).
  27. ↑ Ilona Lewandowska: Chciałbym odkryć dla prawa karnego perspektywę miłosierdzia – Kurier Wileński. kurierwilenski.lt. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  28. ↑ http://rocznikgdanski.gtn.cba.pl/files/RG_2020.pdf
  29. ↑ Gdańska koncepcja praw człowieka. Więź. [dostęp 2021-07-19]. (pol.).
  30. ↑ Idealne prawo wielokulturowe. Performatywna koncepcja prawa wobec zróżnicowania kulturowego / Tomasz Snarski (Uniwersytet Gdański).. katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
  31. ↑ Nagrody Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Prezydenta Miasta Gdańska | Uniwersytet Gdański – University of Gdańsk. ug.edu.pl. [dostęp 2020-08-21].
  32. ↑ Chi siamo. L’Ircocervo. [dostęp 2021-01-23]. (wł.).
  33. ↑ TOMASZ SNARSKI Kancelaria Adwokacka. www.tomaszsnarski.com. [dostęp 2021-02-02].
  34. ↑ Strona główna. palestra.pl. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  35. ↑ Laureaci konkursu Profesjonaliści Forbesa 2014. forbes.pl, 2014-09-24. [dostęp 2018-12-13]. (pol.).
  36. ↑ Adwokaci i radcowie na liście profesjonalistów Forbesa. Prawo.pl, 2014-09-26. [dostęp 2021-01-26]. (pol.).
  37. ↑ Eksperci / Ekspertki – Równość Szans Płci. [dostęp 2021-03-19]. (pol.).
  38. ↑ Nie można się zgodzić, że państwo może wszystko (rozmowa). plus.dziennikbaltycki.pl, 2018-09-19. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  39. ↑ Sąd zapyta TK o konstytucyjność niemożności zaskarżenia decyzji o ekshumacji. prawo.gazetaprawna.pl, 2017-04-03. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  40. ↑ Ekshumacje przed sądem. plus.dziennikbaltycki.pl, 2017-03-15. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  41. ↑ Helsińska Fundacja Praw Człowieka » ETPC: ekshumacje ofiar katastrofy smoleńskiej wbrew woli ich rodzin naruszyły art. 8 EKPC. hfhr.pl. [dostęp 2021-02-02].
  42. ↑ Wyborcza.pl. trojmiasto.wyborcza.pl. [dostęp 2021-02-02].
  43. ↑ Pomorska Izba Adwokacka w Gdańsku – Samorząd / Komisje / Komisja ds. Współpracy Zagranicznej i Praw Człowieka. Pomorska Izba Adwokacka w Gdańsku. [dostęp 2021-06-12]. (ang.).
  44. ↑ Komisje i zespoły – Naczelna Rada Adwokacka. www.nra.pl. [dostęp 2021-06-12].
  45. ↑ Posiedzenie Prezydium NRA 16 września. Naczelna Rada Adwokacka – Warszawa. [dostęp 2021-10-04]. (pol.).
  46. ↑ Committees & Working Groups – CCBE. www.ccbe.eu. [dostęp 2022-02-10].
  47. ↑ Committees & Working Groups – CCBE [online], www.ccbe.eu [dostęp 2022-10-18].
  48. ↑ Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. [dostęp 2021-01-11].
  49. ↑ Prawnik z Letnicy reprezentuje Gdańsk na festiwalu poezji w Meksyku. gdansk.pl, 24 kwietnia 2017. [dostęp 2018-12-03].
  50. ↑ Wybrano Radę Osiedla Letnica – Gdańsk Letnica – Forum – www.MojeOsiedle.pl. gdansk-letnica.mojeosiedle.pl. [dostęp 2021-01-23].
  51. ↑ Komunikat dla Posłów. europarl.europa.eu. [dostęp 2018-12-13].
  52. ↑ Barbara Szczepuła: „Szedłem na bój sam, z wielką sprawą”. Rozmowa z Tomaszem Snarskim o Polakach na Litwie. Dziennikbaltycki.pl. [dostęp 2018-12-13]. (pol.).
  53. ↑ Snarski: Moja petycja nie jest skierowana przeciwko Litwie. Wiadomości Znad Wilii. [dostęp 2018-12-13]. (pol.).
  54. ↑ „Prawa Polaków na Litwie nie są przestrzegane”. Wysłuchanie publiczne w PE – TVP Parlament. Telewizja Polska SA. www.tvpparlament.pl. [dostęp 2020-08-22].
  55. ↑ Gdańskie Nagrody Równości wręczone. Rozmowa z dr. Tomaszem Snarskim. ug.edu.pl. [dostęp 2021-07-01].
  56. ↑ W Gdańsku odsłonięto mural Pawła Adamowicza, wręczono Nagrody Równości imienia prezydenta Gdańska. Gdańsk – oficjalny portal miasta. [dostęp 2021-07-01]. (pol.).
  57. ↑ Pierwsze posiedzenie Rady Muzeum V kadencji. Muzeum Stutthof w Sztutowie. [dostęp 2018-12-13].
  58. ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zmieniające zarządzenie w sprawie powołania członków Rady Muzeum przy Muzeum Stutthof w Sztutowie. g.ekspert.infor.pl. [dostęp 2018-12-13].
  59. ↑ Laboratorium. Więź. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  60. ↑ Zespół. Więź. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  61. ↑ Nie w naszym imieniu. Apel do biskupów. Więź. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  62. ↑ Fundacja Uniwersyteckich Poradni Prawnych – Władze Fundacji [online], www.fupp.org.pl [dostęp 2021-02-02].
  63. ↑ gdansk.pl, Dyskryminacja, złe traktowanie? Broń się – pomogą studenci prawa UG. Za darmo! [online], Gdańsk – oficjalny portal miasta [dostęp 2021-02-02] (pol.).
  64. ↑ Facebook [online], pl-pl.facebook.com [dostęp 2021-06-28].
  65. ↑ Nagroda im. Arama Rybickiego [zgłaszanie kandydatur]. ilo.gda.pl. [dostęp 2021-02-02].
  66. ↑ Zapraszamy na szkolenia. Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  67. ↑ Medal dla dr. Tomasza Snarskiego za zaangażowanie we współpracę Gdańska i Wilna | Aktualności – Uniwersytet Gdański [online], Medal dla dr. Tomasza Snarskiego za zaangażowanie we współpracę Gdańska i Wilna | Aktualności – Uniwersytet Gdański, 16 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  68. ↑ Miesięcznik Twórczość » Litwa [online] [dostęp 2023-06-27] (pol.).
  69. ↑ Tomasz Snarski – Nie odwracaj się [online], akant.org [dostęp 2023-06-27].
  70. ↑ Se connecter à Facebook [online], Facebook [dostęp 2023-06-27] (fr.).
  71. ↑ Revue littéraire du Barreau de Paris – n°4 [online], Musée du Barreau de Paris, 6 grudnia 2018 [dostęp 2023-06-27] (fr.).
  72. ↑ Wiersz dra Tomasza Snarskiego w międzynarodowej antologii | Aktualności - Uniwersytet Gdański [online], Wiersz dra Tomasza Snarskiego w międzynarodowej antologii | Aktualności - Uniwersytet Gdański, 11 maja 2020 [dostęp 2023-11-07] (pol.).
  73. ↑ Pasaulis telpa akiratin : lenkų ir lietuvių poezijos rinktinė = Pojemny horyzont : antologia poezji polskiej i litewskiej - Lenkų literãtai [online], shop.literaci.lt [dostęp 2023-12-15] (lit.).
  74. ↑ „Każdy z nas ma jakieś żmuty, sploty, które chciałby rozplątać, a których być może rozwiązać się nie da. No chyba że przez poezję”. | Aktualności - Uniwersytet Gdański [online], „Każdy z nas ma jakieś żmuty, sploty, które chciałby rozplątać, a których być może rozwiązać się nie da. No chyba że przez poezję”. | Aktualności - Uniwersytet Gdański, 10 lipca 2024 [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  75. ↑ „Żmuty”. Nowa książka poetycka Tomasza Snarskiego – Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 31 marca 2021 [dostęp 2022-04-23] (pol.).
  76. ↑ Jubilee Anthology Anniversary of the Contemporary Writers of Poland – utwory polskich literatów z całego świata – Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 11 maja 2020 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  77. ↑ 20th Jubilee Anthology (Anniversary of the Contemporary Writers of Poland) | [online] [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  78. ↑ Emma Popik, Michiko Tsukada w Gdańsku, czyli narwać słów jak bzu [online], iBedeker [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  79. ↑ Naujoji Romuva [online], www.nromuva.lt [dostęp 2021-01-26].
  80. ↑ a b Žiemos visada bus baltos – Tomasz Snarski | Patogupirkti.lt [online], Patogu Pirkti [dostęp 2022-09-23] (lit.).
  81. ↑ a b GALERIJA. Poezijos vakaras „Tarp Gdansko ir Vilniaus” | Vilniaus centrinė biblioteka [online], 19 września 2022 [dostęp 2022-09-23] (lit.).
  82. ↑ a b Poezijos vakaro „Tarp Gdansko ir Vilniaus” svečias poetas, teisininkas, filosofas dr. Tomasz Snarski: jaučiu, kad mano eilėraščiai geriausiai skamba lietuvių kalba [online], sc.bns.lt [dostęp 2022-09-23] (lit.).
  83. ↑ Teisingumo paieška | Šiaurės Atėnai [online], 4 sierpnia 2023 [dostęp 2023-11-07] (lit.).
  84. ↑ Žiemos visada bus baltos – Tomasz Snarski | Patogupirkti.lt [online], Patogu Pirkti [dostęp 2022-10-17] (lit.).
  85. ↑ Snarski Tomasz - Cacucci editore - Casa Editrice fondata nel 1929 [online], www.cacuccieditore.it [dostęp 2024-04-30].
  86. ↑ Gdańszczanin z tytułem Polaka Wielu Kultur [online], gdansk.pl [dostęp 2022-04-28] (pol.).
  87. ↑ Jadwiga Podmostko, „Werblista” – prezentacja XXIII MFP i… prawa Polaków na Litwie | Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  88. ↑ Tomasz Otocki, Maj nad Wilią 2015: rechot Witkacego i łyk starki [online] [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  89. ↑ Rozpoczął się „Maj nad Wilią” [online], l24.lt [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  90. ↑ Helena i Leonard Drożdżewiczowie, Powroty poezji do miasta poetów, „Znad Wilii”, nr 4(88), 2021, s. 25.
  91. ↑ Tomasz Snarski laureatem XXI edycji Nagrody im. Witolda Hulewicza [online], wyd.ug.edu.pl [dostęp 2018-12-13] (pol.).
  92. ↑ Adw. Tomasz Snarski laureatem Nagrody im. Witolda Hulewicza [online], Naczelna Rada Adwokacka – Warszawa [dostęp 2021-02-02] (pol.).
  93. ↑ Inauguran las actividades de Letras en la Mar en PV [online], Tribuna de la Bahía, 27 kwietnia 2017 [dostęp 2021-01-26] (hiszp.).
  94. ↑ gdansk.pl, Prawnik z Letnicy reprezentuje Gdańsk na festiwalu poezji w Meksyku [online], Gdańsk – oficjalny portal miasta [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  95. ↑ Ilona Lewandowska, Tomasz Snarski: „Kultura jest środkiem, by to, co najlepsze w przeszłości, zachować dla przyszłości” – Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 21 kwietnia 2023 [dostęp 2023-06-27] (pol.).
  96. ↑ Gdańskie Centrum Multimedialne, Wręczono certyfikaty Stypendia Kulturalne Miasta Gdańska. Niemal milion złotych dla 84 osób [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2023-06-27] (pol.).
  97. ↑ Gdańsk – oficjalny portal miasta [online], www.gdansk.pl [dostęp 2020-08-21].
  98. ↑ Wine Bar Literacka [online], literacka [dostęp 2023-01-16] (pol.).
  99. ↑ Poezja, która przynosi pokój. [dostęp 2022-05-22].
  100. ↑ Telewizja Polska S.A, W przededniu Światowego Dnia Poezji dyskutowano o jej roli w świecie dotkniętym wojną [online], wilno.tvp.pl [dostęp 2022-05-22] (pol.).
  101. ↑ GALERIJA. Tarp poezijos, vertybių ir taikos. Susitikimas su dr. Tomasz Snarski (Gdanskas, Lenkija) | Vilniaus centrinė biblioteka [online], 21 marca 2022 [dostęp 2022-05-22] (lit.).
  102. ↑ Gdańskie Centrum Multimedialne, Gdańskie Centrum Multimedialne, „Poezja, która przynosi pokój” – spotkanie z Tomaszem Snarskim wokół wojny i pokoju [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2022-05-22] (pol.).
  103. ↑ KW, XXIX Festiwal Poezji „Maj nad Wilią” – Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2022-09-23] (pol.).
  104. ↑ Jarosław Tomczyk, Dla każdego coś wileńskiego! – Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2022-09-23] (pol.).
  105. ↑ Gdańsk jest najbardziej wileńskim miastem na świecie, zaraz po Wilnie... [online], www.zawszepomorze.pl [dostęp 2022-09-23] (pol.).
  106. ↑ Congress of Literature – Unesco [online] [dostęp 2024-08-20] (lit.).
  107. ↑ Gdańskie Centrum Multimedialne, Tomasz Snarski z Gdańska laureatem nagrody Polak Roku we Włoszech [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-22] (pol.).
  108. ↑ Gdański Klub Poetów [online], www.facebook.com [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  109. ↑ Archiwalne numery | Wydział Prawa i Administracji [online], prawo.ug.edu.pl [dostęp 2021-02-02].
  110. ↑ Tomasz Snarski [online], Więź [dostęp 2021-02-02] (pol.).
  111. ↑ Stopka redakcyjna, LITWA – POLSKA. Z MIESIĄCA NA MIESIĄC: W OKOLICACH „ZNAD WILII”, „Znad Wilii” (3 (87)), 2021, s. 2, 151.
  112. ↑ Wieczór poetycki Tomasza Snarskiego. wbpg.org.pl, 2016. [dostęp 2018-12-03].
  113. ↑ Werblista – nowy tomik poezji adw. Tomasza Snarskiego [online], Naczelna Rada Adwokacka – Warszawa [dostęp 2018-12-13] (pol.).
  114. ↑ Leonard Drożdżewicz, Czytając Zasady procesowe w Jeruzalem, „Znad Wilii”, nr 3 (63) z 2015 r., s. 24–26., 2015.
  115. ↑ Przezpatrzenia [online], Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  116. ↑ Tomasz Snarski: Przezpatrzenia, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2012. [online], nowe litery, 22 czerwca 2013 [dostęp 2022-05-25].
  117. ↑ O. autorze Ewa Kowalska Twitter Facebook, Wielki wymiar – Tomasz Snarski i „Przezpatrzenia” [online], iBedeker [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  118. ↑ Jadwiga Podmostko, „Werblista” – prezentacja XXIII MFP i… prawa Polaków na Litwie | Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  119. ↑ Facebook [online], pl-pl.facebook.com [dostęp 2021-03-30].
  120. ↑ „Żmuty”. Nowa książka poetycka Tomasza Snarskiego – Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 31 marca 2021 [dostęp 2021-03-31] (pol.).
  121. ↑ Filip Maciejowski, Zadajemy pytania – odpowiada… filozof, podróżnik, poeta, prawnik. Recenzja tomiku poetyckiego „Żmuty” Tomasza Snarskiego [online] [dostęp 2021-05-26] (pol.).
  122. ↑ Pisarze pl Admin, Paweł Krupka – Żmuty, nowy zbiór poezji Tomasza Snarskiego [online], Pisarze.pl, 21 września 2021 [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  123. ↑ Snarski Tomasz - Cacucci editore - Casa Editrice fondata nel 1929 [online], www.cacuccieditore.it [dostęp 2024-04-30].
  124. ↑ Web Studio Agency, GROVIGLI [online], Cacucci editore - Casa Editrice fondata nel 1929 [dostęp 2024-04-30] (wł.).
  125. ↑ Debata Hart – Fuller i jej znaczenie dla filozofii prawa [online], Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  126. ↑ Premiera Więzi: „Kościół katolicki wobec kary śmierci” Tomasza Snarskiego [online], Więź [dostęp 2021-02-24] (pol.).
  127. ↑ Kościół katolicki wobec kary śmierci TWARDA OPRAWA – Więź [online], wiez.pl [dostęp 2022-05-25] (pol.).
  128. ↑ Tomasz Snarski, Wróblewski, Wydawnictwo Arche Marek Tokarczyk, 2020, ISBN 978-83-88445-46-0 [dostęp 2020-09-24] (pol.).
  129. ↑ https://snpl.lt/Rocznik/20/R.20.313-316.pdf
  130. ↑ Morze prawa – YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2020-08-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tomasz_Snarski&oldid=75025808”