Trójka hultajska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trójka hultajska

Na pierwszym planie od lewej: Józef Kondrat, Stanisław Woliński, Stanisław Sielański i Czesław Skonieczny w jednej ze scen filmu.
Gatunek	komedia
Rok produkcji	1937
Data premiery	16 listopada 1937
Kraj produkcji	Polska
Czas trwania	84 minuty
Reżyseria	Henryk Szaro
Scenariusz	Antoni Szczerba-Ferski, Jan Fethke
Muzyka	Henryk Wars
Zdjęcia	Stanisław Lipiński

Trójka hultajska – polski film komediowy z 1937 roku, zrealizowany na podstawie sztuki Jana Nestroya pt. Gałganach czyli trójka hultajska.

Trzej prowincjonalni czeladnicy: szewski - Szydełko, krawiecki - Igiełka i stolarski - Wiórek przyjeżdżają do Warszawy, gdzie trafiają do gospody „Pod Fartuszkiem”. Wkrótce nieoczekiwanie wygrywają na loterii milion złotych. Dzielą go równo i każdy rusza w swoją stronę, ale umawiają się za rok „Pod Fartuszkiem”. Po roku wszyscy spotykają się ponownie. Dwaj pierwsi przepuścili wszystkie pieniądze, a trzeci się ustatkował i ożenił z Lucią, córką majstra stolarskiego.

• Stanisław Woliński (czeladnik szewski Szydełko),
• Stanisław Sielański (czeladnik krawiecki Igiełka),
• Józef Kondrat (czeladnik stolarski Wiórek),
• Antoni Szczerba-Ferski (majster kominiarski Wycior),
• Józef Orwid (majster stolarski Stolarski),
• Zofia Ordyńska (Maria, żona Stolarskiego),
• Tamara Wiszniewska (Lucia, córka Stolarskiego),
• Ludwik Sempoliński (poeta Rymek),
• Wincenty Łoskot (majster krawiecki),
• Władysław Grabowski (Farfacki),
• Ina Benita (Inez),
• Leon Łuszczewski (książę),
• Tadeusz Fijewski (najstarszy syn Wyciora),
• Aniela Miszczykówna (służąca),
• Janusz Srebrzycki (sekretarz),
• Irena Skwierczyńska (właścicielka karuzeli),
• Czesław Skonieczny (karczmarz)

• Trójka hultajska w bazie filmpolski.pl
• Trójka hultajska w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu Trójka hultajska w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”