U-43 (1939) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | AG Weser, Brema |
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | |
Zatopiony | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość | 76,6 m |
Szerokość | 6,5 m |
Zanurzenie | 4,7 m na powierzchni |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
Prędkość | |
Zasięg | 10.500 Mm przy 10 w. na powierzchni |
Uzbrojenie | |
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy, 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot, 1 działko 20 mm plot | |
Załoga | 48 - 56 osób |
U-43 – niemiecki okręt podwodny typu IXA z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na budowę okrętu podwodnego zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie 21 listopada 1936. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 15 sierpnia 1938. Wodowanie nastąpiło 23 maja 1939, wejście do służby 26 sierpnia 1939.
Okręt włączony do 6. Flotylli (sierpień – październik 1939 – szkolenie, listopad – grudzień 1939 – okręt bojowy), później 2. (styczeń 1940 – lipiec 1943). Dowódcami byli kolejno: Kptlt. Wilhelm Ambrosius, Kptlt. Wolfgang Lüth, Oblt. Hans-Joachim Schwantke. Podczas służby zdarzył się wypadek – 4 lutego 1941 z powodu błędu załogi okręt zatonął w porcie w Lorient, co spowodowało jego wyłączenie ze służby na trzy miesiące.
U-43 odbył 14 patroli bojowych, podczas których zatopił 22 statki o łącznej pojemności 126.167 BRT (w tym – pomyłkowo – niemiecki stawiacz min i łamacz blokady „Doggerbank”) oraz uszkodził 1 (10.350 BRT).
Zatopiony 30 lipca 1943 na południowy zachód od Azorów przez samonaprowadzającą się akustycznie torpedę Mk.24 Fido zrzuconą przez Avengera z lotniskowca eskortowego USS „Santee”[1]. Zginęła cała – 55 osobowa załoga.