USS Core (CVE-13) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Core (CVE-13)
Klasa	lotniskowiec eskortowy
Typ	Bogue
	Historia
Położenie stępki	2 stycznia 1942
Wodowanie	15 maja 1942
	Stany Zjednoczone
Nazwa	USS „Core” (CVE-13)
Wejście do służby	10 grudnia 1942
Wycofanie ze służby	4 października 1946
Los okrętu	sprzedany na złom w 1971
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	7 800 długich ton
Długość	151,1 m
Szerokość	34 m
Zanurzenie	7,9 m
	Napęd
	2 kotły (285 psi); 1 turbina parowa; 1 śruba napędowa; 8 500 shp (6,3 MW)
Prędkość	17 węzłów
	Uzbrojenie
	m.in. 2 × 102 mm
	Wyposażenie lotnicze
	24 samoloty
Załoga	890
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Core (CVE-13) – lotniskowiec eskortowy typu Bogue. Służył w US Navy w okresie II wojny światowej. Odznaczony jedną battle star(inne języki) za służbę w czasie II wojny światowej.

Pierwotnie klasyfikowany jako AVG-13, następnie przeklasyfikowany kolejno na ACV-13 20 sierpnia 1942 roku; CVE-13 15 lipca 1943 roku; CVHE-13 12 czerwca 1955 roku; CVU-13 1 lipca 1958 roku i T-AKV-41 7 maja 1959 roku.

Został zwodowany 15 maja 1942 roku w stoczni Seattle-Tacoma Shipbuilding Corporation na podstawie kontraktu podpisanego przez Maritime Commission. Nabyty przez US Navy 1 maja 1942 roku. Wszedł do służby 10 grudnia 1942 roku.

W czasie II wojny światowej pełnił rolę jednostki eskortowej i transportu samolotów.

Jego samoloty zatopiły następujące niemieckie okręty podwodne: U-487, U-67, U-84, U-185, U-378, U-546.

Po wojnie brał udział w operacji Magic Carpet.

Skreślony z listy jednostek floty 15 września 1970 roku i sprzedany na złom w 1971 roku.

Bibliografia

DANFS