USS Henry M. Jackson (SSBN-730) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Henry M. Jackson (SSBN-730)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Ohio

Historia
Stocznia

Electric Boat

Położenie stępki

19 stycznia 1981

Wodowanie

15 października 1983

 US Navy
Nazwa

USS Rhode Island
USS Henry M. Jackson

Wejście do służby

6 października 1984[1]

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16700 ton
18700 ton

Długość

170 metrów

Szerokość

10 metrów

Zanurzenie testowe

• oficjalnie 800 stóp (243,84 m)
• faktycznie 1000 stóp (300 m)

Materiał kadłuba

HY-80

Napęd
1 reaktor PWR GE S8G
2 turbiny o łącznej mocy 60000 KM
1 silnik pomocniczy 325 KM
jedna śruba
Sensory
AN/BQQ-6 sonar dziobowy
AN/BQR-19 sonar nawigacyjny
AN/BQS-13 sonar aktywny
TB-16 holowana antena sonaru
• Radar:
  AN/BPS-15 albo AN/BPS-16
• Peryskopy: typ 152 i 82
Uzbrojenie
torpedy Mark 48 ADCAP
• SLBM Trident II D-5
Wyrzutnie torpedowe

• 4 wyrzutnie torpedowe Mk 68 (533 mm)
• 24 wyrzutnie SLBM

Załoga

155 oficerów i marynarzy

USS Henry M. Jackson (SSBN-730) (ex-USS "Rhode Island" (SSBN-730)) – amerykański okręt podwodny napędzany przez siłownię jądrową, przenoszący 24 pociski balistyczne SLBM typu Trident II D-5. Jeden z 14 aktualnie okrętów typu Trident / Ohio pozostających w służbie US Navy w ramach amerykańskiego systemu strategicznego odstraszania nuklearnego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. SSBN-726 Ohio-Class FBM Submarines. Global Security. [dostęp 2015-12-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.