USS S-42 (SS-153) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt | EB73F |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy | 16 grudnia 1920 |
Wodowanie | 30 kwietnia 1923 |
US Navy | |
Wejście do służby | 20 listopada 1924 |
Wycofanie ze służby | 25 października 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 68 |
Zanurzenie testowe | 60 metrów |
Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy |
Napęd | |
2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne, 2 wały napędowe | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
1 działo 101 mm | |
Wyrzutnie torpedowe | 4 x 533 mm (dziób) |
Załoga | 38 oficerów i marynarzy |
USS S-42 (SS-153) – amerykański okręt podwodny z okresu międzywojennego zbudowany w stoczni Quincy Shipbuilding według projektu EB73F stoczni Electric Boat, jednostka prototypowa okrętów swojego typu, stanowiącego powiększoną wersję okrętów typu S-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 176-177. ISBN 1-8510-9563-2.