Ucha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ucha – zawiesista zupa rybna, typowa dla kuchni rosyjskiej. Nazwa pochodzi od starorosyjskiego określenia jucha, oznaczającego wywar.

Przyrządzana z kilku gatunków ryb słodkowodnych (jazgarz, płoć, okoń), z których sporządza się bulion. Do bulionu dodaje się cebulę, seler, pietruszkę i przyprawy (sól, pieprz, ziele angielskie). W odcedzonym wywarze gotuje się większe kawałki innych ryb (lin, karp, szczupak). Gotową zupę serwuje się z plasterkami cytryny i posiekanym koperkiem.

Odmianą uchy jest zupa, przygotowana z jednej tłustej ryby słodkowodnej, ugotowana z cebulą i przyprawami, podawana z kawałkiem ryby, bez odcedzania.

Johann Georg Kohl, który odwiedził Rosję w 1842 określał uchę jako jedną z najlepszych potraw kuchni rosyjskiej, podkreślając, że w jej przyrządzaniu specjalizują się żony kupców, a każdy dom ma swój odrębny przepis^[1]. John Murray w Przewodniku dla podróżujących do Rosji, Polski i Finlandii z 1868 określa uchę jako potrawę kosztowną, która zwykle jest przyrządzana z czeczugi^[2].

Przypisy

↑ J.G. Kohl, Russia and the Russians in 1842, London 1843, vol. 2, s.48
↑ J.Murray, Handbook for travellers in Russia, Poland, and Finland, London 1868, s.54

Bibliografia

Maciej Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: 1987. ISBN 83-225-0106-4.

[1] J.G. Kohl, Russia and the Russians in 1842, London 1843, vol. 2, s.48

[2] J.Murray, Handbook for travellers in Russia, Poland, and Finland, London 1868, s.54

[1]

[2]