Urszula Kielan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Urszula Kielan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 października 1960
Otwock

Wzrost

176 cm

Informacje klubowe
Klub

Gwardia Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Moskwa 1980 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Wiedeń 1979 skok wzwyż
brąz Mediolan 1978 skok wzwyż
brąz Sindelfingen 1980 skok wzwyż
brąz Grenoble 1981 skok wzwyż
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Urszula Małgorzata Kielan, po mężu Krajewska (ur. 10 października 1960 w Otwocku) – polska lekkoatletka, skoczkini wzwyż, medalistka olimpijska.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urszula Kielan przez blisko dwadzieścia lat (1974-1992) reprezentowała klub Gwardia Warszawa. Szczyt jej kariery przypadł na koniec lat 70. i początek 80. Zdobyła wówczas dwa tytuły mistrzyni kraju na otwartym stadionie (1978, 1980) i trzy w hali (1978, 1979, 1981). Osiem razy poprawiała wówczas rekord Polski w skoku wzwyż z 1,87 m w 1978 do 1,95 m w 1980.

Kielan dość niespodziewanie zdobyła srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w 1980, przegrywając jedynie z Włoszką Sarą Simeoni. Kielan powtórzyła tym samym sukces Jarosławy Jóźwiakowskiej z 1960.

Poza medalem olimpijskim Kielan odnosiła sukcesy głównie podczas halowych mistrzostw Europy, zdobywając trzykrotnie brąz (1978, 1980 i 1981), a raz srebro (1979).

Wielokrotna medalistka i 2-krotna mistrzyni Polski (1978, 1980).

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej synem jest Rafał Krajewski, wielokrotny mistrz Polski w zapasach w stylu klasycznym[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]