Jan Kowalczyk (jeździec) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Kowalczyk

Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1941 Drogomyśl
Data i miejsce śmierci	24 lutego 2020 Warszawa
Informacje klubowe
Klub	CWKS Legia Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 jeździectwo (skoki indywidualnie) srebro Moskwa 1980 jeździectwo (skoki drużynowo)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Franciszek Kowalczyk (ur. 18 grudnia 1941 w Drogomyślu, zm. 24 lutego 2020 w Warszawie^[1]) – polski sportowiec, jeździec i trener, mistrz olimpijski z 1980, kontynuator polskiej szkoły jazdy; starszy chorąży sztabowy w stanie spoczynku Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Syn Jana i Jadwigi. Nieopodal rodzinnego Drogomyśla mieściło się Państwowe Stado Ogierów i tam właśnie Jan Kowalczyk zaczął stawiać pierwsze kroki w jeździectwie. Po raz pierwszy wystartował w zawodach kiedy miał 14 lat. Kariera jeździecka trwała od 1955 do 1991^[2]. Startował w zawodach jeździeckich na hipodromach niemal całego świata. Wygrał 650 konkursów w konkurencjach skoków przez przeszkody i WKKW.

17 razy wygrywał mistrzostwa Polski, a trzykrotnie był wicemistrzem kraju.

Trzykrotnie startował w letnich igrzyskach olimpijskich w 1968, 1972 i 1980^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 został mistrzem olimpijskim w konkurencji skoków przez przeszkody na koniu Artemor w konkursie indywidualnym i wicemistrzem w zawodach drużynowych.

Żołnierz, zawodnik CWKS Legia Warszawa, Zasłużony Mistrz Sportu. Dnia 10 października 1983 Szef Sztabu Generalnego WP gen. broni Florian Siwicki, w zastępstwie Ministra Obrony Narodowej, wyróżnił jeźdźca wpisem do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich^[3].

Pochowany został na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie^[4].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (trzykrotnie)^[2]

• Polski Komitet Olimpijski: Jan Kowalczyk (pol.)

• Jan Kowalczyk - IO Moskwa 1980