French
DeutschUrwanica – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Widok od wschodniej strony | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość | 1117 m n.p.m. |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°38′14,6″N 19°40′16,1″E/49,637389 19,671139 | |
Urwanica – mało wybitny szczyt w głównym grzbiecie Pasma Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2]. Mapa Compassu podaje wysokość 1106 m[3], mapa Geoportalu wysokość 1117 m. Wznosi się w tym paśmie pomiędzy szczytami Okrąglica (1238 m) i Krupówka (1045,5 m). Ze stoków północno-zachodnich, wznoszących się nad miejscowością Skawica spływa kilka źródłowych cieków potoku Roztoki, w kierunku południowo-wschodnim, do miejscowości Sidzina opada grzbiet opływany przez dwa potoki: Kamycki Potok i Flakowy Potok. Stoki opadające do Skawicy są całkowicie porośnięte lasem, na grzbiecie opadającym do Sidziny, na wysokości około 900 m n.p.m. znajduje się Polana Staszkowa z przysiółkiem Staszkowa[4].
W przewodniku turystycznym podawano, że Urwanica ma dwa wierzchołki. W nowej edycji mapy Geoportalu jej drugi, północno-wschodni wierzchołek otrzymał nazwę Krupówka[4]. Przez Urwanicę biegnie granica między wsią Skawica (stok północny) i Sidzina (stok południowo-wschodni)[4].
Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]
Przez Urwanicę prowadzi znakowany szlak turystyczny. Jest to odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego[3]:
Jordanów – Bystra Podhalańska – Drobny Wierch – Judaszka – Przełęcz Malinowe – Naroże – Soska – Krupówka – Urwanica – Okrąglica – Kucałowa Przełęcz. Suma podejść 830 m, suma zejść 170 m, czas przejścia 5 godz., z powrotem 4 godz. 15 min[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 312, ISBN 978-83-62460-30-4.