Władysław Uziembło – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
wiceprezydent Lublina | |
Okres | od 20 marca 1919 |
wiceprezydent Radomia | |
Okres | |
wiceprezydent Piotrkowa Trybunalskiego | |
Okres |
Władysław Uziembło, ps. Juliusz, August (ur. 3 maja 1887 w Pokrowskoje, zm. 3 grudnia 1980 w Warszawie) – działacz socjalistyczny i samorządowy, wiceprezydent Lublina, Radomia i Piotrkowa Trybunalskiego, poseł na Sejm I kadencji w II RP. Brat Adama, działacza PPS i dziennikarza.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Rosji, gdzie na zesłaniu przebywał jego ojciec socjalista Tomasz Józef Uziembło. W 1900 wraz z matką przybył do Lwowa, gdzie w 1906 ukończył średnią szkołę przemysłową. Od 1902 był członkiem szkolnych kółek „Promienistych”.
Od 1906 członek Polskiej Partii Socjalistycznej. Pracował jako ślusarz i jednocześnie prowadził konspiracyjną drukarnię PPS w Warszawie. Ścigany przez Ochranę zbiegł do Galicji. W 1912 wyjechał do Rosji i został zatrudniony w Moskwie przy budowie urządzeń elektrycznych. Był więziony za działalność polityczną (1915–1916). W 1917 w Charkowie wraz z Zygmuntem Zarembą znalazł się wśród założycieli Zjednoczenia Socjalistycznego Polskiego.
Od 1918 przeniósł się do Lublina. W listopadzie 1918 uczestniczył w pracach Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej w Lublinie. 5 listopada 1918 został członkiem, a następnie przewodniczącym Rady Delegatów Robotniczych w Lublinie.
23 lutego 1919 został wybrany radnym miejskim z listy PPS, a 20 marca 1919 Rada Miejska wybrała go na wiceprezydenta Lublina. W latach 1919–1923 był przewodniczącym Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Lublinie oraz delegatem na Kongres Zjednoczeniowy PPS w Krakowie w kwietniu 1919. Od 1919 do 1939 był członkiem Rady Naczelnej PPS.
W 1922 został wybrany posłem na Sejm z listy PPS. Na polecenie władz centralnych PPS w 1923 zrzekł się stanowiska wiceprezydenta Lublina i podjął pracę w sejmowej Komisji Administracyjnej, rozpatrującej projekty uchwał dotyczących ustroju samorządu terytorialnego. Należał do Komisji Odbudowy Kraju i Komisji Specjalnej do Badania Więzień.
Od 1927 do 1930 był wiceprezydentem Radomia, zaś od 1930 do 1935 był kolejno zatrudniony w Magistracie Łodzi, w Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i w budownictwie mieszkaniowym w Gdyni. W okresie 1935–1939 pełnił funkcję wiceprezydenta Piotrkowa Trybunalskiego.
Członek zarządu Związku Miast Polskich w 1932 roku[1].
Podczas okupacji (1939–1944) kierował laboratorium mikrofotografii PPS-WRN i placówką AK „Czarownica”, zajmującą się utrzymywaniem łączności z Londynem. Przejściowo pełnił również funkcję zastępcy Okręgowego Delegata Rządu w Łodzi[2].
Po wojnie działał w „lubelskiej” PPS. Zawodowo pracował m.in. w Ministerstwie Przemysłu Budowlanego oraz w przedsiębiorstwie budowlanym w Jeleniej Górze. W 1957 przeszedł na emeryturę. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C35-10-8)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Samorząd Miejski : organ Związku Miast Polskich 1932 z. 8, s. 475.
- ↑ Polska Podziemna. Delegatura Rządu na Kraj. Okręgowa Delegatura Rządu Łódź. Kryptonimy: „Krosno”, „Przędza”, „Włóczka”
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Władysław Uziembło, Wspomnienia 1900—1939, PWN, Warszawa 1965.