Wałerij Newerow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wałerij Newerow
Валерiй Неверов
Ilustracja
Wałerij Newerow (2015)
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1964
Charków

Obywatelstwo

ZSRR
Ukraina

Tytuł szachowy

arcymistrz (1991)

Ranking FIDE

2455 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

53[1]

Wałerij Newerow, ukr. Валерiй Неверов (ur. 21 czerwca 1964 w Charkowie) – ukraiński szachista, arcymistrz od 1991 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1983 (wspólnie z Dmytro Komarowem), 1985 i 1988 (wspólnie z Ołeksandrem Morozem i Stanisławem Sawczenko) triumfował w mistrzostwach UFSRR[2]. W 1984 zwyciężył w turnieju młodych mistrzów w Charkowie, natomiast w 1985 podzielił I m. w Poznaniu (wspólnie z Igorem Nowikowem) oraz zdobył we Lwowie srebrny medal młodzieżowych (do lat 26) mistrzostw Związku Radzieckiego (za Eduardasem Rozentalisem). W kolejnych latach odniósł szereg sukcesów indywidualnych, zwyciężając bądź dzieląc I miejsca m.in. w:

W 2002 r. reprezentował barwy Ukrainy na szachowej olimpiadzie[4]. W 2004 r. awansował do rozegranego w Trypolisie pucharowego turnieju o mistrzostwo świata, ale w I rundzie przegrał z Szachrijarem Mammadjarowem i odpadł z dalszej rywalizacji[5].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 października 2002 r., z wynikiem 2601 punktów zajmował wówczas 98. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 4. miejsce wśród ukraińskich szachisów[6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]