Walenty Franciszek Wężyk – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu | |
Biskup chełmski | ||
Okres sprawowania | 1753-1765 | |
Biskup przemyski | ||
Okres sprawowania | 1765-1766 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Diakonat | 4 czerwca 1733 | |
Prezbiterat | 7 czerwca 1733 | |
Nominacja biskupia | 9 kwietnia 1753 | |
Sakra biskupia | 17 czerwca 1753 | |
Odznaczenia | ||
Data konsekracji | 17 czerwca 1753 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | Wacław Hieronim Sierakowski | ||||
|
Walenty Franciszek Salezy Wężyk z Osin herbu Wąż (ur. 24 lutego 1705 roku w Opatowie – zm. 25 października 1766 roku w Przemyślu) – biskup chełmski w latach (1753–1765), biskup przemyski w latach (1765–1766), prepozyt w Wieluniu, kanonik płocki, gnieźnieński i krakowski.
Był synem Wawrzyńca - wojskiego ostrzeszowskiego i Marianny Olszowskiej 1761, bratem Józefa. Odznaczony Orderem Orła Białego[2].
Studiował w Rzymie, święcenia przyjął w 1743 roku[3].
Pochowany w podziemiach katedry przemyskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 324.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 199.
- ↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 475.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Walenty Wężyk – dzieła w bibliotece Polona