Wierzawice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wierzawice
wieś
Ilustracja
Kościół pw. MB Wspomożycielki Wiernych
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leżajski

Gmina

Leżajsk

Liczba ludności (2011)

3388[2][3]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

37-300[4]

Tablice rejestracyjne

RLE

SIMC

0654078[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wierzawice”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wierzawice”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wierzawice”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Leżajsk, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wierzawice”
Ziemia50°14′09″N 22°27′05″E/50,235833 22,451389[1]
Szkoła podstawowa im Eugeniusza Kujana
Kapliczka MB Wspomożycielki Wiernych
Kapliczka Matki Bożej
Przejazd kolejowy na DK 77
Jednostronna aleja Kłokoczki przy DK 77

Wierzawicewieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk[5][6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Wierzawice[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0654084 Folwark-Lizaki część wsi
0654090 Na Dole część wsi
0654109 Na Piasku część wsi
0654115 Na Piziakach część wsi
0654121 Żołyniówki część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W dokumencie z dnia 23 kwietnia 1390 roku, sporządzonym na zamku w Krzeszowie, zachowanym w oryginale w Archiwum Koronnym Jana Zamojskiego, s. 85-88 oraz 583-584 zapisano, że Jaśko Kustra, dziedzic zamku krzeszowskiego powierza niejakiemu Michałowi lokację wsi Wierzawice na prawie magdeburskim.

W 1515 roku wieś była wzmiankowana w regestrach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej, jako Vyerzeycze, i posiadała 12 łanów gruntów rolnych i młyn[7]. W 1565 roku wieś wymieniona jako Wierzaicza w starostwie leżajskim, która miała 23 kmieci, 4 bartników i 1 "rybitwę" w Jeziorze Sanowskim.

Wieś królewska Wierzaice, w 1589 roku była położona w starostwie niegrodowym leżajskim w województwie ruskim[8]. W 1628 roku wieś posiadała 10 łanów kmiecych[9].

W 1656 roku wieś zniszczyli Szwedzi w czasie potopu, a rok potem doprowadzili do zgliszcz Węgrzy Jerzego II Rakoczego. Wieś starostwa leżajskiego położona w powiecie przemyskim, jej posiadaczem był Andrzej Potocki, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[10]. W 1674 roku w Wierzawicach było 80 domów[11]. W 1921 roku w Wierzawicach było 417 domów.

W Wierzawicach działa Modelarski Klub Lotniczy im. Eugeniusza Kujana – nieżyjącego założyciela klubu i m.in. dyrektora szkoły podstawowej[12]. Na torze modelarskim (położonym obok remizy Straży Pożarnej) odbywały się otwarte Mistrzostwa Polski, czy zawody modeli latających zaliczane do Pucharu Świata.

W Wierzawicach funkcjonuje również Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Wierzawice.

Kościół

[edytuj | edytuj kod]

W 1390 roku w trakcie lokacji wioski, uposażono parafię, która później została zlikwidowana. Następnie na początku XVII wieku, w Wierzawicach zbudowano kościół filialny pw. św. Marii Magdaleny, który został konsekrowany w 1611 roku. Kościół ten był obsługiwany przez Bożogrobców z Leżajska, lecz później został zniszczony[13].

Pochodzący z Wierzawic, ks. Jan Keller przekazał rodzinny budynek na utworzenie parafii. W 1967 roku do Wierzawic, został skierowany ks. Czesław Rzeszutek, w celu organizacji parafii. W 1972 roku w budynku mieszkalnym została utworzona kaplica, a w 1972 roku erygowano parafię. W latach 1981–1984 pomimo trudności ze strony władz państwowych, zbudowano murowany kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, który został w 1984 roku poświęcony przez ks. Michała Kochmana. 30 września 1993 roku kościół został konsekrowany przez abpa Józefa Michalika[13].

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Początki szkolnictwa w Wierzawicach, są datowane na 1881 rok, gdy powstała szkoła, o której wzmiankuje Schematyzm Diecezji Przemyskiej z 1882 roku (Schola 4. cl. pueror. et 3 cl. puellar. et 1. in Wierzawice)[14]. W latach 1882–1885 szkoła była wzmiankowana, jako niezreorganizowana, a w latach 1885–1911 była 1-klasowa, a od 1911 roku 4-klasowa.

Po II wojnie światowej część uczniów z powodu braku miejsca w budynku szkolnym, uczyła się w wynajmowanych domach prywatnych, w latach 1961–1964 dokonano rozbudowy szkoły. Za czasów dyrektora Eugeniusza Kujana, w latach 1992–1996 ponownie rozbudowano szkołę (druga kondygnacja i sala gimnastyczna)[15].

W Wierzawicach działa klub piłkarski San Wierzawice, który został założony w 1946 roku. W sezonie 2020/2021 „San” gra w klasie A w grupie Stalowa Wola II[16].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 146832
  2. Wieś Wierzawice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-19], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-19].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1450 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Wierzawice na stronie Regestru poborowego 1515 (s. 139) [dostęp 2017-07-04]
    [Cytat: Vyerzeycze, la. 12, mol. man. gr. 6, tab. brax. fert.]
  8. Aleksander Jabłonowskim. Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona Warszawa. 1902. (s. 23) [dostęp 2017-07-04]
    [Cytat: Wierzaice, lan. 10½, mol. 2 rot., hort. c. agr. 6, inq. c. pec. 6, inq. paup. 15, art. 1, piscator 1.]
  9. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe, tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (s. 167)
    [Cytat: Wierzayce: de laneis 10 cum medio per gr 30; molendina 2 korzecznik emptitia [sic] 2 rotarum per gr 24; hortulani in agris residentes 6 per gr. 6; inquilini pecora habentes 6 per gr 8; inquilini pauperes 15 per gr 2; artifex 1 gr 4; Piscator 1 gr 8 ............... 17/27/0[16/9/0]
  10. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 179.
  11. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. ISBN 83-87288-55-1 (s. 48)
    [Cytat: Wierzatyce: personis subditorum n[ume]ro 80 facit summa [fl.].......80/0.]
  12. Strona klubu modelarskiego
  13. a b Nowe jutro wierzawickiej parafii Niedziela przemyska 15/2007
  14. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis & Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1882 (s. 116) [dostęp 2017-07-01]
  15. Historia szkoły w Wierzawicach
  16. Strona 90minut.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]