Wilfred Baddeley – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 stycznia 1872 |
Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 1929 |
Gra | praworęczna |
Status profesjonalny | 1887 |
Zakończenie kariery | 1903 |
Gra pojedyncza | |
Wimbledon | W (1891, 1892, 1895) |
Gra podwójna | |
Wimbledon | W (1891, 1894–1896) |
Wilfred Baddeley (ur. 11 stycznia 1872 w Bromley, zm. 24 stycznia 1929 w Mentonie) – brytyjski tenisista, trzykrotny zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Praworęczny Baddeley po raz pierwszy triumfował na Wimbledonie w 1891 roku, kiedy w finale pokonał Joshuę Pima. Baddeley miał wówczas 19 lat i 6 miesięcy i przez prawie 100 lat należało do niego miano najmłodszego zwycięzcy Wimbledonu w grze pojedynczej panów[1]. Młodszy był triumfator z 1985 roku, Niemiec Boris Becker.
W latach 1892–1896 Baddeley nieprzerwanie występował w meczach decydujących o tytule wimbledońskim. W 1892 roku ponownie pokonał Pima, by w dwóch kolejnych edycjach z tym samym rywalem przegrywać[1]. W 1895 roku, pod nieobecność Pima, Baddeley pokonał w finale Wilberforce’a Eavesa, broniąc jednej piłki meczowej. Rozgrywki Wimbledonu 1895 obfitowały w walkowery i Baddeley rozegrał w walce o tytuł zaledwie dwa mecze (uczestniczyło osiemnastu tenisistów). Rok później w obronie tytułu przegrał w pięciu setach z Haroldem Mahonym.
Wilfred Baddeley tworzył skuteczną parę deblową z bratem bliźniakiem Herbertem. W latach 1891–1897 Baddeleyowie wystąpili w sześciu meczach decydujących o mistrzostwie Wimbledonu. W finale z 1891 roku pokonali broniących tytułu Joshuę Pima i Franka Stokera, rok później przegrali z Ernestem Lewisem i Haroldem Barlowem. W 1893 roku zakończyli udział w turnieju na finale pretendentów (All Comers). W 1894 roku odnieśli drugie zwycięstwo, po pokonaniu w finale All Comers Harolda Barlowa i Charlesa Martina (do obrony tytułu nie przystąpili Pim i Stoker). Do 1896 roku Baddeleyowie pozostawali na Wimbledonie niepokonani, w kolejnych finałach pokonując Ernesta Lewisa i Wilberforce Eavesa (1895) oraz Reginalda Doherty’ego i Harolda Nisbeta (1896). W 1897 roku doszło na Wimbledonie do finału par braterskich, Baddeleyowie zmierzyli się z braćmi Doherty (Reginald i Lawrence Doherty). W czterech setach lepsi okazali się bracia Doherty.
Wilfred Baddeley w deblu braterskim grał na lewej stronie kortu. Poza triumfami wimbledońskimi Baddeleyowie wygrali dwa razy mistrzostwa Irlandii (1896, 1897).
W 2013 roku został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (3–3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1891 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Joshua Pim | 6:4, 1:6, 7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 2. | 1892 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Joshua Pim | 4:6, 6:3, 6:3, 6:2 |
Finalista | 1. | 1893 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Joshua Pim | 6:3, 1:6, 3:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 1894 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Joshua Pim | 8:10, 2:6, 6:8 |
Zwycięzca | 3. | 1895 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wilberforce Eaves | 4:6, 2:6, 8:6, 6:2, 6:3 |
Finalista | 3. | 1896 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Harold Mahony | 2:6, 8:6, 7:5, 6:8, 3:6 |
Gra podwójna (4–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1891 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Joshua Pim Frank Stoker | 6:1, 6:3, 1:6, 6:2 |
Finalista | 1. | 1892 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Harold Barlow Ernest Lewis | 6:4, 2:6, 6:8, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 1894 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Harold Barlow Charles Martin | 6:1, 6:3, 1:6, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 1895 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Wilberforce Eaves Ernest Lewis | 8:6, 5:7, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1896 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Reginald Doherty Harold Nisbet | 1:6, 3:6, 6:4, 6:2, 6:1 |
Finalista | 2. | 1897 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Baddeley | Lawrence Doherty Reginald Doherty | 4:6, 6:4, 6:8, 4:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-07-20] (ang.).
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
- Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. tennisfame.com. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978