William James – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | filozof, psycholog, psychofizjolog, psycholog religii, prekursor psychologii humanistycznej i fenomenologii |
Narodowość |
William James (ur. 11 stycznia 1842 w Nowym Jorku, zm. 26 sierpnia 1910 w Chocorua w stanie New Hampshire[1]) – amerykański filozof, psycholog, psychofizjolog, psycholog religii, prekursor psychologii humanistycznej i fenomenologii[2]. Był bratem pisarza Henry'ego Jamesa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował filozofię w Stanach Zjednoczonych oraz Niemczech. Po ukończeniu studiów pracował na Uniwersytecie Harvarda, na którym, w 1885, został profesorem filozofii, a w 1899 profesorem psychologii[2].
Poglądy
[edytuj | edytuj kod]W filozofii współtwórca pragmatyzmu[2] – metody filozoficznej oceniającej twierdzenia metafizyczne według praktycznych konsekwencji. Przeciwstawiał się poszukiwaniu prawdy absolutnej na rzecz koncepcji „względności prawdy”, czyli jej uzależnienia od użyteczności w zaspokajaniu ludzkich potrzeb[2]. Jego zdaniem także poglądy religijne i wiara powinny być oceniane w ten sposób. Tylko wiara może powodować, że przyjmujemy religię (the will to believe): mamy do tego prawo, gdyż i tak jesteśmy na nią zdani – w praktyce postępujemy tak, jakbyśmy wierzyli, że Bóg istnieje albo że nie istnieje. Wiele uwagi James poświęcił analizie doświadczenia. Jego zdaniem „czyste” jest neutralne wobec przedmiotu i podmiotu – przeciwstawienie to ma względny charakter. W metafizyce James uważał, że składniki rzeczywistości są współzależne od sąsiadujących składników (ten pogląd nazwał synechizmem), ale niezależne od całości (ten pogląd określał jako tychizm). Z tego wynikało, że mogą powstawać rzeczy nowe, a w świecie istnieje wolność.
James wniósł liczący się wkład do psychologii, był zwolennikiem funkcjonalizmu i prekursorem zarówno behawioryzmu, jak i psychologii humanistycznej, autorem dogłębnych analiz i samoobserwacji „strumienia świadomości” oraz słynnego pytania „Czy świadomość istnieje?” (1905). Wniósł do psychologii wiele interesujących idei: podał charakterystykę świadomości za pomocą pięciu cech i jest twórcą tzw. fizjologicznej teorii uczuć (teoria Jamesa-Langego)[3]. Był także założycielem (w 1875 roku) pierwszego psychologicznego laboratorium eksperymentalnego (przed Wundtem).
Jako pierwszy wprowadził pojęcie jaźni jako zdolności do postrzegania samych siebie jako obiektów[4].
Trzy rodzaje jaźni
[edytuj | edytuj kod]- Jaźń materialna – obiekty fizyczne postrzegane przez ludzi jako część ich istnienia: „Ja” materialne u Jamesa przejawia się, gdy łączymy proces naszego samookreślania z otaczającymi nas bytami materialnymi i/lub cielesnymi. Noszone przez nas ubrania, są dla większości ludzi czymś więcej niż izolacją termiczną – budują także tożsamość. Podobnie mieszkanie, dom, współcześnie samochód – tam gdzie możemy coś wybrać – wybór tej czy innej opcji wpływa na naszą samoocenę i samookreślenie[5].
- Jaźń społeczna – odczucia w stosunku do samego siebie na podstawie kontaktów z innymi: „Ja” społeczne wykształca się w aktach komunikacji i wiąże się z naszymi ocenami artykułowanymi przez bliźnich, lecz tylko tymi ocenami i opiniami, które znamy. James wychodzi tu z założenia, że każda opinia na nasz temat wywiera jakiś na nas wpływ (chociażby minimalny i pozornie niezauważalny) i kształtuje nasze relacje z osobą opiniującą i oceniającą. Społeczna natura zmusza nas do takiego kształtowania naszej samoświadomości by korespondowała ona z oczekiwaniami społecznymi[6].
- Jaźń duchowa – ogólna organizacja poznawcza: „Ja” duchowym James nazywa zdolność do pojmowania siebie jako podmiot myślący i poznający a także zbiór psychicznych władz umożliwiających myślenie i poznawanie. Ja „duchowe” przejawia się w samym fakcie „myślenia o sobie jako o myślicielu”[7].
Teoria uczuć (emocji)
[edytuj | edytuj kod]Współczesny specjalista w dziedzinie badań emocji i uczuć, António Damásio (profesor neurologii, neurobiologii i psychologii, zdecydowany przeciwnik dualizmu) uważa, że hipoteza Williama Jamesa, sformułowana ponad 100 temu, jest zaskakująco zgodna z dzisiejszym stanem wiedzy. Jako dobitny przykład cytuje zdania Jamesa, „dalece wyprzedzające zarówno jego, jak i nasze czasy”[8]:
Nie mogę wręcz sobie wyobrazić, cóż pozostałoby z uczucia strachu, gdyby nie owo przyspieszone bicie serca, spłycony oddech, drżenie warg, uczucie nóg jak z waty, gęsiej skórki i skurczu jelit. Czy można nacieszyć się w pełni własną wściekłością, wyzbywszy się uczucia wrzenia w piersiach, krwi uderzającej do głowy, falowania nozdrzy, zgrzytania zębami, przemożnej chęci gwałtownego działania? Czy można jej prawdziwie doznawać ze spokojnymi mięśniami nóg, równym oddechem i kamienną twarzą?
Cytat ułatwia analizowanie schematów Jamesa:
np. utrata fortuny → płacz→ żal, zobaczenie niedźwiedzia → ucieczka → strach, a właściwie pojawienie się niedźwiedzia → zobaczenie go → ucieczka→ strach, i wtedy zmienia się wzór:
Damásio zwraca uwagę, że James pomija znaczenie myśli, np. takich, „…które toczyły się w umyśle Otella, nim rozbudziły się w nim gniew i zazdrość”[8][a].
Główne prace
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyrażając podziw dla przenikliwości Williama Jamesa António Damásio sugeruje, że przedstawione schematy nie dotyczą dorosłego człowieka, który reaguje na bodźce (zob. bodziec w fizjologii i psychologii) inaczej niż małe dziecko, niezgodnie z wrodzonym zachowaniem instynktowym – „…emocje wyzwalane są dopiero po nieautomatycznym, zainicjowanym wolą, umysłowym procesie oceny”[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ James William, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-20] .
- ↑ a b c d e f Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 150-151. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ Władysław Witwicki: Psychologia. T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 70. OCLC 749892690.
- ↑ Psychologia Williama Jamesa. W: Teresa Rzepa: Psychologia Władysława Witwickiego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1991, s. 59. ISBN 83-232-0332-6.
- ↑ Wiktor Werner, Iwona Werner, Od duszy do świadomości, od jednostki do społeczeństwa. Szkice z historii intelektualnej, Instytut Historii UAM, Poznań 2008, s. 142
- ↑ Wiktor Werner, Iwona Werner, Od duszy do świadomości..., s. 143
- ↑ Wiktor Werner, Iwona Werner, Od duszy do świadomości..., s. 144
- ↑ a b c d António Damásio: Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg (wyd. II). Poznań: Rebis, 2013, s. 151-153. ISBN 978-83-7510-586-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Principles of Psychology, 2 vols. (1890) Dover Publications 1950, vol. 1: ISBN 0-486-20381-6, vol. 2: ISBN 0-486-20382-4
- Psychology (Briefer Course) (1892) University of Notre Dame Press 1985: ISBN 0-268-01557-0, Dover Publications 2001: ISBN 0-486-41604-6
- The Will to Believe, and Other Essays in Popular Philosophy (1897)
- Human Immortality: Two Supposed Objections to the Doctrine (the Ingersoll Lecture, 1897)
- The Will to Believe, Human Immortality (1956) Dover Publications, ISBN 0-486-20291-7
- Talks to Teachers on Psychology: and to Students on Some of Life's Ideals (1899), Dover Publications 2001: ISBN 0-486-41964-9, IndyPublish.com 2005: ISBN 1-4219-5806-6
- The Varieties of Religious Experience: A Study in Human Nature (1902), ISBN 0-14-039034-0 (Doświadczenia Religijne, Książka i Wiedza, 1958).
- Pragmatism: A New Name for Some Old Ways of Thinking (1907), Hackett Publishing 1981: ISBN 0-915145-05-7, Dover 1995: ISBN 0-486-28270-8
- A Pluralistic Universe (1909), Hibbert Lectures, University of Nebraska Press 1996: ISBN 0-8032-7591-9
- The Meaning of Truth: A Sequel to "Pragmatism" (1909) Prometheus Books, 1997: ISBN 1-57392-138-6
- Some Problems of Philosophy: A Beginning of an Introduction to Philosophy (1911), University of Nebraska Press 1996: ISBN 0-8032-7587-0
- Memories and Studies (1911) Reprint Services Corp: 1992: ISBN 0-7812-3481-6
- Essays in Radical Empiricism (1912) Dover Publications 2003, ISBN 0-486-43094-4
- critical edition, Frederick Burkhardt and Fredson Bowers, editors. Harvard University Press 1976: ISBN 0-674-26717-6
- Letters of William James, 2 vols. (1920)
- Collected Essays and Reviews (1920)
- Ralph Barton Perry, The Thought and Character of William James, 2 vols. (1935) Vanderbilt University Press 1996 reprint: ISBN 0-8265-1279-8
- William James on Psychical Research (1960)
- The Correspondence of William James, 12 vols. (1992–2004) University of Virginia Press, ISBN 0-8139-2318-2
- The Dilemma of Determinism. csunx4.bsc.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prace Williama Jamesa w bibliotece Polona
- Russell Goodman , William James, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 20 października 2017, ISSN 1095-5054 [dostęp 2017-12-31] (ang.).
- James, William (1842–1910) (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-09].
- ISNI: 0000000121340790
- VIAF: 56625773, 90632541
- ULAN: 500252086
- LCCN: n78095539
- GND: 118556851
- NDL: 00444510
- LIBRIS: qn245bz84tzvzsp
- BnF: 12034524d
- SUDOC: 028526732
- SBN: SBLV003686
- NLA: 35242044
- NKC: jn20000603186
- BNE: XX889868
- NTA: 068478313
- BIBSYS: 90069936
- CiNii: DA00592067
- Open Library: OL109602A, OL5135278A
- PLWABN: 9810533949705606, 9810646122005606
- NUKAT: n93081043, n2007050259
- J9U: 987007263235405171
- PTBNP: 32622
- CANTIC: a10672229
- LNB: 000030439
- NSK: 000000189
- CONOR: 6302563
- BNC: 000605423, 000062521
- ΕΒΕ: 147910
- BLBNB: 000248923
- KRNLK: KAC200804656
- LIH: LNB:V*30204;=xs