Xiangmo Zang – Wikipedia, wolna encyklopedia

Xiangmo Zang
Data urodzenia	VII wiek
Data śmierci	VIII wiek
Szkoła	Północna szkoła chan
Nauczyciel	Yuquan Shenxiu
Zakon	chan

Xiangmo Zang (chiń. 降魔藏; pinyin Xiàngmó Zàng; kor. 항마장 Hangma Jang; jap. Kōma Sō; wiet. Qiáng Ma Tạng; ur. VII wiek, zm. VIII wiek) – mistrz chan Północnej szkoły chan.

Życiorys

Po zostaniu mnichem poświęcił się recytowaniu Sutry Lotosu i zaangażował się w praktykę szkoły winai. Po jakimś czasie przeżył doświadczenie oświecenia. Stało się to podczas słuchania wykładów na temat „teorii południowej szkoły” (chiń. Nanzong lun). Teoria ta jest wspominana także w biografii innego z uczniów Shenxiu. Zapewne chodzi tu o madhjamikę. To doświadczenie doprowadziło Zanga do porzucenia studiowania sutr.

Zang rozpoczął także podróże do wszystkich świętych miejsc w Chinach. Podczas jednej z podroży Zang spotkał Shenxiu i zaakceptował go jako swojego nauczyciela.

W Song gaoseng chuan znajduje się zapisany ich pierwszy dialog:

[Shen]xiu spytał: „Twoje nazwisko to ‘Poskramiający Demona’. Tu w tym miejscu nie ma duchów gór i drzew, a więc obrócisz się i staniesz sam demonem?”

[Zang] powiedział: „Jeśli jest Budda, są i demony”.

[Shen]xiu powiedział: „Jeśli jesteś demonem, musisz przebywać w niepojmowalnym rejonie”.

[Zang] powiedział: „Ten Budda jest także niesubstancjalny. Co jest niepojmowalnym rejonem istnienia?”

Pewne intelektualne wyrafinowanie tego dialogu może świadczyć o tym, że został on sfabrykowany później. Tym niemniej świadczy to wielkim szacunku jakim darzono Shenxiu i jego uczniów, skoro komuś chciało się ozdobić biografię Xiangmo Zanga takim dialogiem^[1].

Xiangmo Zang stał się obiektem krytyki (na równi z Songshanem Pujim) w wielkiej akcji propagandowej Hezego Shenhuia. Obaj ci uczniowie Shenxiu prawdopodobnie odziedziczyli i wyolbrzymili tylko jakiś słabszy punkt nauk swojego nauczyciela^[2].

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

28/1. Bodhidharma (zm. 543?)
- 29/2. Dazu Huike (487–594)
  - 30/3. Jianzhi Sengcan (zm. 606)
    - 31/4. Dayi Daoxin (579–651)
      - 32/5. Niutou Farong (594–657) szkoła niutou
      - 32/5/1. Pŏmnang Korea – wprowadzenie chanu (kor. sŏn)
      - 32/5. Daman Hongren (601–674)
        33/6. Yuquan Shenxiu (606–706)(także Datong) północna szkoła chan
        34/7. Yushan Huifu
        
        34/7. Songshan Jingxian (660–723)
        
        34/7. Laoshan Yifu (658–736)
        35/8. Huiyun
        
        34/7. Xiangmo Zang
        
        34/7. Jiangma Zang
        35/8. Moheyan Tybet
        
        34/7. Songshan Puji (651–739)
        35/8. Hongzheng
        
        35/8. Yi Xing (685–727)
        
        35/8. Lingzhuo (691–746)
        
        35/8. Nanyue Mingzan
        
        35/8/1. Taejo Chigong (703–779) Korea
        
        35/8. Jingzou Shizang (714–810)
        36/9/1. Sinhaeng (704–779) Korea
        
        35/8. Daoxuan (702–760)
        36/9/1. Gyōhyō (722–797) Japonia
        37/10/2. Dengyō Daishi (Saichō) (767–822)

Przypisy

↑ John R. McRae. The Northern School and the Formation of Early Chan Buddhism. s. 63.
↑ John R. McRae. The Northern School and the Formation of Early Chan Buddhism. s. 197.

Bibliografia

John R. McRae: The Northern School and the Formation of Early Chan Buddhism. Honolulu: University of Hawaii Press, 1986, s. 393. ISBN 0-8248-1056-2.

[1] John R. McRae. The Northern School and the Formation of Early Chan Buddhism. s. 63.

[2] John R. McRae. The Northern School and the Formation of Early Chan Buddhism. s. 197.

[1]

[2]