Yūka Setō (jap. 勢藤優花 Setō Yūka; ur. 22 lutego 1997 w Kamikawie) – japońska skoczkini narciarska. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2015, 2017, 2019, 2021, 2023) i dwukrotna uczestniczka mistrzostw świata juniorów (2015 i 2016). Brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym kobiet z 2015.
Setō zadebiutowała w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS we wrześniu 2013, zajmując w konkursach FIS Cupu rozgrywanych w Râșnovie 5. i 4. miejsce[2].
W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpiła 5 grudnia 2014, plasując się w Lillehammer na 32. pozycji. Pierwsze punkty zdobyła w kolejnym starcie – 10 stycznia 2015 w Sapporo była 22. Łącznie w debiutanckim sezonie (2014/2015) wzięła udział w 11 konkursach PŚ – oprócz startu w Lillehammer raz nie awansowała do drugiej serii, poza tym 5 razy (w tym w Sapporo, gdzie po raz pierwszy awansowała do drugiej serii) zajmując miejsca w trzeciej i 4 razy w drugiej dziesiątce, najwyżej plasując się na 11. pozycji (24 stycznia 2015 w Oberstdorfie. W sumie zgromadziła 100 punktów, zajmując 27. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu[2].
W lutym 2015 w Ałmaty wystartowała w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym kobiet była 7., a w konkursie drużynowym kobiet, wraz z reprezentacją Japonii (w składzie: Nozomi Maruyama, Yurina Yamada, Shihori Oi i Yūka Setō), zdobyła brązowy medal. W tym samym miesiącu wzięła także udział w mistrzostwach świata seniorów w Falun, gdzie zajęła 31. miejsce w konkursie indywidualnym kobiet[2].
We wrześniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w czterech konkursach rozegranych w Czajkowskim i Ałmaty miejsca w drugiej dziesiątce. W sumie zdobyła 63 punkty, plasując się na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015[2].
W sezonie 2015/2016 wzięła udział w 15 konkursach Pucharu Świata – raz zajęła miejsce w czwartej, 2 razy w trzeciej, 9 razy w drugiej i 2 razy w pierwszej dziesiątce zawodów. Najwyżej uplasowała się 23 stycznia 2016 w Zaō, gdzie była 5. W klasyfikacji generalnej zajęła 17. pozycję, gromadząc 257 punktów[2].
W lutym 2016 po raz drugi w karierze wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w konkursie indywidualnym kobiet 5. miejsce, a w konkursie drużynowym zespołów mieszanych 6. pozycję[2].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
31. | 20 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | ind. | 80,0 m | – | 90,3 pkt | 146,6 pkt | Carina Vogt |
14. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | ind. | 88,0 m | 87,5 m | 213,7 pkt | 40,9 pkt | Carina Vogt |
28. | 27 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | ind. | 94,0 m | 89,0 m | 194,2 pkt | 65,4 pkt | Maren Lundby |
22. | 25 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | ind. | 91,0 m | 88,0 m | 203,5 pkt | 76,1 pkt | Ema Klinec |
4. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż.[a] | 86,5 m | 87,5 m | 877,5 pkt (196,1 pkt) | 81,8 pkt | Austria |
27. | 23 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | ind. | 90,0 m | 88,0 m | 201,4 pkt | 47,7 pkt | Katharina Althaus |
5. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż.[b] | 89,5 m | 89,0 m | 804,2 pkt (184,0 pkt) | 39,6 pkt | Niemcy |
25. | 1 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | ind. | 117,5 m | 116,0 m | 194,6 pkt | 69,6 pkt | Alexandria Loutitt |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
7. | 5 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | ind. | 91,0 m | 93,0 m | 206,8 pkt | 20,7 pkt | Sofja Tichonowa |
3. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[c] | 93,5 m | 93,0 m | 696,9 pkt (194,1 pkt) | 72,2 pkt | Niemcy |
5. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | ind. | 83,5 m | 89,0 m | 184,0 pkt | 25,0 pkt | Chiara Hölzl |
6. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[d] | 90,0 m | 84,5 m | 798,3 pkt (201,5 pkt) | 84,5 pkt | Słowenia |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu LGP 2022
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
stan po zakończeniu LPK 2022
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 14 lipca | 2018 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | 92,0 m | 88,5 m | 202,5 pkt | 2. | 27,5 pkt | Daniela Haralambie |
2. | 6 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 105,5 m[e] | 93,0 m | 202,6 pkt | 3. | 34,0 pkt | Špela Rogelj |
3. | 7 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 97,5 m | 98,5 m[e] | 197,2 pkt | 3. | 13,5 pkt | Špela Rogelj |
4. | 15 lutego | 2020 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 91,5 m | 98,0 m | 219,8 pkt | 1. | – |
5. | 26 sierpnia | 2021 | Gérardmer | Tremplin des Bas-Rupts | K-65 | HS-72 | 69,0 m | 68,5 m | 238,5 pkt | 3. | 10,2 pkt | Joséphine Pagnier |
6. | 27 sierpnia | 2021 | Gérardmer | Tremplin des Bas-Rupts | K-65 | HS-72 | 68,0 m | 69,0 m | 237,8 pkt | 2. | 10,6 pkt | Julia Clair |
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
- ↑ Athlete : SETO Yuka. fis-ski.com. [dostęp 2016-07-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: SETO Yuka 1997.02.22 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-07-14].
- ↑ a b SETO Yuka - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2015 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2015-09-13. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2016 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2016-09-11. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2019 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2019-08-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2022 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2022-10-02. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-04)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2013/2014. fis-ski.com, 2014-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-30)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
Skocznia normalna | |
---|
Skocznia duża | |
---|