Yokosuka H5Y – Wikipedia, wolna encyklopedia
Yokosuka H5Y (九九式飛行艇, Łódź Latająca Marynarki Wzór 99 Model 11) – japońska, rozpoznawcza łódź latająca z okresu II wojny światowej. Samolot miał uzupełniać będące już w służbie, czterosilnikowe Kawanishi H6K, ale z powodu problemów z konstrukcją kadłuba i niezadowalającymi osiągami zbudowano tylko dwadzieścia egzemplarzy tego samolotu. Samolot nosił amerykańską nazwę kodową Cherry.
Tło historyczne
[edytuj | edytuj kod]W 1934 Marynarka Japońska złożyła zamówienie 9-Shi na średniej wielkości łódź latającą mającą w zamierzeniu uzupełniać będące już w służbie duże, czterosilnikowe samoloty tego typu[1][2]. W odpowiedzi w zakładach zbrojeniowych Marynarki (Dai-Ichi Kaigun Koku Gijitsusho) zaprojektowano dwusilnikową łódź latającą która miała być produkowana w zakładach Yokosuka[1]. Przy projektowaniu samolotu wykorzystano doświadczenie zdobyte przy budowanym wcześniej Yokosuka H4H[3].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Patrolowa łódź latająca Yokosuka H5Y była dwusilnikowym górnopłatem typu parasol[1]. Napęd stanowiły 14-cylindrowe, chłodzone powietrzem silniki gwiazdowe typu Mitsubishi Shinten 21 o mocy 1200 KM każdy[1].
Samolot mierzył 20,5 metrów długości i 6,71 metrów wysokości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 31,57 metrów[1][2]. Powierzchnia skrzydeł wynosiła 107,7 metrów kwadratowych[2]. Masa własna wynosiła 7070 kilogramów, a masa startowa wynosiła do 11.500 kilogramów[1][2].
Uzbrojenie obronne stanowiły trzy pojedyncze karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm, samolot mógł być także uzbrojony w dwie bomby lotnicze o masie 250 kilogramów każda[1].
Prędkość maksymalna na wysokości 700 metrów wynosiła 165 węzłów (305 km/h), zasięg wynosił do 2591 mil morskich (4800 kilometrów)[1][2]. Maksymalny czas lotu wynosił do 36 godzin[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dwa prototypy zostały zbudowane we zakładach zbrojeniowych marynarki w Kure[2]. Po oblataniu i zatwierdzeniu do służby samolot otrzymał krótkie oznaczenie H5Y1 i długie oznaczenie Łódź Latająca Marynarki Wzór 99 Model 11[2]. W trakcie eksploatacji wyszły na jaw problemy z wytrzymałością strukturalną samolotu oraz jego niezadowalające osiągi i produkcja została zakończona po 20 egzemplarzach[1][2].
W początkowym okresie wojny samoloty te służyły w roli samolotów ZOP, w późniejszym czasie służyły w roli samolotów szkolnych i transportowych[2].
W czasie wojny samolot nosił amerykańską nazwę kodową Cherry[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 495.
- ↑ a b c d e f g h i j W. A. Green: Warplanes of the Second World War: Flying Boats. s. 136-137.
- ↑ Robert C. Mikesh, Shorzoe Abe: Japanese Aircraft, 1910-1941. s. 99.
- ↑ Robert C. Mikesh, Shorzoe Abe: Japanese Aircraft, 1910-1941. s. 284.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. Londyn: Putnam, 1979. ISBN 0-370-30251-6.
- William A. Green: Warplanes of the Second World War: Flying Boats (Volume 5). Macdonald. ISBN 0-356-01449-5.
- Robert C. Mikesh, Shorzoe Abe: Japanese Aircraft, 1910-1941. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-563-2.