Złe Mięso – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złe Mięso
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

chojnicki

Gmina

Czersk

Sołectwo

Lipki

Liczba ludności (2008)

195

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-652[2]

Tablice rejestracyjne

GCH

SIMC

0082972

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Złe Mięso”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Złe Mięso”
Położenie na mapie powiatu chojnickiego
Mapa konturowa powiatu chojnickiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Złe Mięso”
Położenie na mapie gminy Czersk
Mapa konturowa gminy Czersk, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Złe Mięso”
Ziemia53°49′38″N 18°06′28″E/53,827222 18,107778[1]

Złe Mięso (niem. Bösenfleisch) – wieś pogranicza borowiacko-kaszubskiego w południowej części województwa pomorskiego, w powiecie chojnickim, w gminie Czersk nad Wdą i w kompleksie leśnym Borów Tucholskich.

Nazwa miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość notowana była w formie niemieckiej w 1480 jako Boszfleyth, w 1495 jako Bösem fleisch. Polskie nazwy pojawiają się w 1585 (Liemieszo) i 1664 (Złe Mięso). Od XVII wieku nazewnictwo niemieckie i polskie stabilizuje się w formach Bösenfleisch i Złe Mięso.
Nazwa wsi wywodzi się od niemieckiego nazwiska właściciela miejscowej karczmy. Forma polska jest wtórna i stanowi jego dosłowne tłumaczenie („böse” – „zły”, „wściekły”; „Fleisch” – „mięso”)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Efektem wykonanych w czerwcu 1994 prac wykopaliskowych, przeprowadzonych przez ekipę z Katedry Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, było odkrycie prehistorycznej osady na brzegu starego koryta rzeki Wdy. Pozostałości znalezionych podczas tych badań naczyń glinianych i narzędzi wykonanych z krzemienia, pozwalają przypuszczać według Tadeusza Grabarczyka – autora informacji o Złym Mięsie, zawartym w Merkuriuszu Czarnej Wody (Nr 7 z 1994 r.), że miejscowość Złe Mięso liczy sobie 6000 lat.[4]Według spisu pruskiego z 1772 roku w miejscowości mieszkało 7 rodzin, a mianowicie rodzina Bartłomieja Kaszubowskiego, Józefa Labana , Józefa Czapiewskiego, Kazimierza Schoelratzikowskiego, Macieja Schoenbilskiego, Pawła Cherka i rodzina Jana Sturmowskiego[5]

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Legenda

[edytuj | edytuj kod]

Jak głosi ludowe podanie, przy brodzie nad rzeką dawno temu znajdowała się tu niewielka karczma. Cała sprawa zaczęła się od czasu, gdy po jednej z licznych wojen zmienił się tu karczmarz.
Początkowo nikt nie zauważył, że część z gości zatrzymujących się tutaj na posiłek i nocleg nie docierała później do celu swej podróży. Po kilkuletnich i wnikliwych obserwacjach odkryto straszliwą tajemnicę. Karczmarz ów nie tylko mordował i okradał swoich gości, lecz także wykorzystywał zwłoki do sporządzania potraw.
Zwyrodniały karczmarz miał później zakończyć żywot na szubienicy, a karczmę zburzono nie pozostawiając kamienia na kamieniu[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161880
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1637 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Merkuriusz Czarnej Wody nr 19 z 1996 r. ISSN 1231-9309 (artykuł A. Grzyba)
  4. Merkuriusz Czarnej Wody Nr 7 z 1994 r. – ISSN 1231-9309
  5. West Prussia [online], www.odessa3.org [dostęp 2023-11-12].
  6. Jarosław Ellwart, KOCIEWIE I BORY TUCHOLSKIE – Przewodnik Turystyczny, Gdynia: „Region”, 1996, ISBN 83-903610-2-7, OCLC 751188513.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]