French
DeutschZadni Ornak – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Środkowy skalisty wierzchołek to Zadni Ornak z Siwymi Skałami | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 1867 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°12′48″N 19°50′11″E/49,213333 19,836389 | |
Zadni Ornak (1867 m) – najwyższy z kilku szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej)[1].
Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Ornakiem i Zadnim Ornakiem znajduje się Ornaczańska Przełęcz (1795 m), od Kotłowej Czuby Zadni Ornak jest oddzielony Kotłowym Siodłem[2].
Odcinek grani na południe od Zadniego Ornaku jest pocięty na odcinku ok. 100 m rowami grzbietowymi[1]. We wschodnim kierunku szczyt tworzy przedłużenie – mającą długość ok. 300 m grupę skał, tzw. Siwe Skały. Tworzą one drugi, nieco niższy wierzchołek Zadniego Ornaku. W kierunku północno-wschodnim od Siwych Skał do Doliny Pyszniańskiej opada grzbiet Jaworzynka tworzący orograficznie prawe obramowanie dla Ornaczańskiego Żlebu. Zachodnie stoki opadają niezbyt stromo do górnej części Doliny Starorobociańskiej[2].
Wierzchołek Zadniego Ornaku jest skalisty, niżej stoki porośnięte są murawą z sitem skuciną o czerwieniejących pędach. Obszar wierzchołkowy i obszar Siwych Skał to rumowisko skalne porośnięte jasnozielonymi i siwymi porostami. Jest to najbardziej skalisty obszar całego grzbietu Ornaku, który w większości jest trawiasty, tylko miejscami porośnięty kępkami kosodrzewiny[1]. Dawniej były to tereny pasterskie Hali Ornak[3]. Bogata gatunkowo flora. M.in. na grani rośnie tutaj turzyca tęga – bardzo rzadka roślina, w Polsce występująca tylko na kilku stanowiskach w Tatrach i Sudetach[4].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
– zielony szlak biegnący z Iwaniackiej Przełęczy przez cały grzbiet Ornaku, Siwą Przełęcz i Siwe Turnie na przełęcz Liliowy Karb. Czas przejścia: 2:20 h, z powrotem 1:55 h[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ a b Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.