Zamek czterotaktowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zamek czterotaktowy – rodzaj zamka o konstrukcji ślizgowo-obrotowej stosowanego w karabinach powtarzalnych i jednostrzałowych, w którym przy przeładowaniu strzelec musi wykonać cztery ruchy za pomocą manipulatora zamka:

1. obrót - następuje odryglowanie
2. ruch do tyłu - usunięcie łuski z komory nabojowej
3. ruch do przodu - dosłanie następnego naboju do komory nabojowej
4. obrót - zaryglowanie

Zamki czterotaktowe są najpopularniejszym systemem wykorzystywanym w budowie karabinów powtarzalnych.

• zamek dwutaktowy

• Animacja demonstrująca działanie zamka czterotaktowego