Zbigniew Bagiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Bagiński
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1949
Szczecin

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 2024
Warszawa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zbigniew Bagiński (ur. 19 stycznia 1949 w Szczecinie, zm. 24 sierpnia 2024 w Warszawie[1]) – polski kompozytor i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1967–1972 studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Paciorkiewicza[2]. Po ukończeniu studiów, w latach 1973–1974 współpracował z Instytutem Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku 1989 objął prowadzenie klasy kompozycji w Akademii Muzycznej w Warszawie, współpracował z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Warszawie. W latach 1989–1999 pełnił funkcję sekretarza generalnego Związku Kompozytorów Polskich, a w latach 2001-2011 był prezesem warszawskiego oddziału ZKP[2].

Był autorem Hejnału Zamku Królewskiego w Warszawie, melodii na podstawie motywów „Warszawianki” i „Marszu Mokotowa, ustanowionej w 2008 uchwałą Rady Warszawy Hejnałem Warszawy[2][3].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Kompozycje

[edytuj | edytuj kod]
  • Rubajaty Omara Chajjama, na baryton i zespół instrumentalny (1971)
  • Miscellanea, na fortepian (1972)
  • muzyka symfoniczna (1972)
  • Wyprawy na drugą stronę, na flet, fortepian i tam-tam (1973)
  • Acho, na organy (1974)
  • Refrain, na 2 fortepiany (1975)
  • Concerto, 26 na orkiestrę kameralną (1978)
  • Triad, na orkiestrę symfoniczną (1981)
  • Hawaiian songs, dla 4 perkusistów (1981)
  • Dwa utwory z łącznikiem, na flet altowy, klarnet, klawesyn i kwartet smyczkowy (1983)
  • Trio z KODĄ. Hommage a Brahms, na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1983)
  • Menażeria czyli wybryk słonia, musical dla dzieci do libretta kompozytora według Stanisława Ignacego Witkiewicza (1983)
  • Solo, Duo, Trio, na obój, klarnet i fagot (1984)
  • Sinfonia Notturna (1984)
  • Koncert na klawesyn i orkiestrę (1985)
  • Versus, do tekstu bez tytułu Zbigniewa Herberta, na baryton i zespół kameralny (1985)
  • Oh, sweet baroque!, suita na orkiestrę smyczkową (1985)
  • Solo III, na kontrabas solo (1985)
  • II kwartet smyczkowy (1986)
  • Credo, dla 7 wykonawców (1986)
  • Wariant podwójny, na organy i perkusję (1987)
  • Kanony, scherza, epigramaty..., dla 13 (12) wykonawców (1987)
  • G.P.P. FOR 7, na flet, skrzypce, perkusję i klawesyn (1987)
  • Symfonia w siedmiu odsłonach (1988)
  • Inventores rerum, na chór mieszany a cappella (1988)
  • A. D. 1988, na fortepian (1988)
  • Nokturn – kołysanka, dla 12 muzyków (1989)
  • Kwartet fortepianowy (1990)
  • Growth, na orkiestrę (1990)
  • Blanc et noir, na gitarę (1990)
  • III kwartet smyczkowy (1991)
  • Solo IV, na wiolonczelę (1991)
  • Choreae vulgares, „rzecz na głosy męskie (i nie tylko)”, do fragmentów Trans-Atlantyku Witolda Gombrowicza (1992)
  • Threnody, na orkiestrę symfoniczną i chór mieszany (1992)
  • Msza na chór mieszany a cappella (1993)
  • Mała symfonia elegijna, (1995)
  • Koncert fortepianowy (1995)
  • Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (1995)
  • Hejnał warszawski w Warszawie(1995)
  • Ogród Armidy, na klarnet, róg i kwintet smyczkowy (1996)
  • Cake-walk, rondo na fortepian na 4 ręce (1996)
  • kwintet fletowy (1998)
  • Dwa tańce, na orkiestrę smyczkową (1998)
  • Liber belli et pacis, kantata na baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1999)
  • Trzy utwory na orkiestrę smyczkową (2002)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł kompozytor prof. Zbigniew Bagiński, autor hejnału Zamku Królewskiego w Warszawie [online], wnp.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  2. a b c d Zbigniew Bagiński [online], culture.pl, 15 września 2020 [dostęp 2024-08-26].
  3. BIP Warszawa - oficjalny portal stolicy Polski [online], bip.warszawa.pl [dostęp 2024-08-27] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]